Widok na Stare Miasto | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Kraj | |||||
Burmistrz |
Štěpán Pavlík | ||||
Powierzchnia |
62,2 km² | ||||
Wysokość |
437 m n.p.m. | ||||
Populacja (2021) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Kod pocztowy |
390 01 | ||||
Tablice rejestracyjne |
C | ||||
Położenie na mapie kraju południowoczeskiego | |||||
Położenie na mapie Czech | |||||
49°25′N 14°39′E/49,416667 14,650000 | |||||
Strona internetowa |
Tabor (cz. ⓘTábor, niem. Tabor) – miasto w południowej części Czech, na Wyżynie Środkowoczeskiej, nad rzeką Lužnice (dopływ Wełtawy), w kraju południowoczeskim. Zamieszkane przez 34 119 osób (2021[1]).
Ślady archeologiczne wskazują na obecność w miejscu dzisiejszego Tabora stałej osady w okresie kultury halsztackiej (VI-V wiek p.n.e.)[2].
Około 1270 roku zostało założone przez Przemysława Ottokara II miasto Hradiště. Prawdopodobnie zostało ono zniszczone już w 1276 roku podczas powstania przeciwko królowi[2].
W 1420 roku w rejon miasta przybyli husyci, którzy chcieli w tym miejscu realizować swoje plany budowy idealnego społeczeństwa. Nową nazwę nadano miejscowości w nawiązaniu do Góry Tabor w dzisiejszym Izraelu[3]. Od nazwy miasta wywodzi się nazwa jednego z odłamów husytyzmu – taborytów. W 1437 roku Zygmunt Luksemburski nadał Taborowi status miasta królewskiego[3]. W 1438 roku w czasie wojny o koronę czeską dla Kazimierza Jagiellończyka, w mieście broniły się przed Albrechtem Habsburgiem od 11 sierpnia do 15 września oddziały polskie i husyckie.[potrzebny przypis] W 1452 miasto poddało się wojskom Jerzego z Podiebradów i uznało zwierzchność króla czeskiego[3].
Tabor posiada umowy partnerskie z następującymi miastami[3]: