Urbino

gmina
Herb
Państwo	Włochy
Region	Marche
Prowincja	Pesaro i Urbino
Kod ISTAT	041067
Powierzchnia	228,07 km²
Wysokość	485 m n.p.m.
Populacja (2004) • liczba ludności	15 444
• gęstość	66,4 os./km²
Numer kierunkowy	0722
Kod pocztowy	61029
Położenie na mapie Marche Urbino
Położenie na mapie Włoch Urbino
43°43′N 12°38′E/43,716667 12,633333
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Urbino (łac. Urvinum Mataurense) – miejscowość u podnóża Apeninu Umbryjsko-Marchijskiego i gmina w środkowych Włoszech, w regionie Marche^[1]. Wraz z Pesaro jest stolicą prowincji Pesaro i Urbino. W 1998 roku centrum historyczne miasta zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. W latach 1212-1631 stanowiło siedzibę najpierw hrabstwa, a potem księstwa Urbino.

Według danych na rok 2007 gminę zamieszkiwało 15 444 osób, 66,4 os./km². W mieście znajduje się uniwersytet.

Z miastem związany był Rafael Santi, który się tutaj urodził, Piero della Francesca, który tworzył na dworze księcia Federica da Montefeltro, a także Baldassare Castiglione, który opisując wrażenia z życia w Urbino stworzył Dworzanina oraz Leone Battista Alberti, jeden z architektów włoskiego renesansu.

Klimat

W Urbino, położonym na wysokości występuje klimat subtropikalny (podzwrotnikowy). Notuje się tu nieco większe ilości opadów niż na oddalonym o 30 km wybrzeżu Morza Śródziemnego, co wynika położenia miasta na wysokości 485 m n.p.m.

Zabytki i interesujące miejsca

Centrum historyczne w Urbino^[a]

Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Państwo	Włochy
Typ	kulturowy
Spełniane kryterium	II, IV
Numer ref.	828
Historia wpisania na listę
Obiekt zagrożony	nie
↑ Oficjalna nazwa wpisana na listę UNESCO

• Najbardziej znanym zabytkiem Urbino, a jednocześnie najczęściej odwiedzanym, jest Pałac Książęcy. Jest to jeden z przykładów architektonicznych i artystycznych z okresu renesansu włoskiego. Pałac jest siedzibą Narodowej Galerii w Marche. Charakterystyczne dla pałacu są wieżyczki od tylnej strony budynku^[2].
• Dom Rafaela znajduje się przy ulicy Raffaello, pod numerem 57. Artysta urodził się tam w 1483 roku. W domu znajduje się muzeum, w którym można zobaczyć wyposażenie z czasów Rafaela i piętnastowieczne freski.
• Katedra jest zbudowana w stylu neoklasycystycznym (architekt Giuseppe Valadier). Można w niej znaleźć dzieła Federica Barocciego^[3].
• W klasztorze świętej Klary działał architekt ze Sieny Francesco di Giorgio Martini.
• Pomnik Rafaela wyrzeźbiony przez Luigi Belliego i muzeum archeologiczne^[4].
• Święty Jan na fresku stworzonym przez braci Salimbeni.
• Szkoła z internatem, w której uczył się do 12 roku życia Giovanni Pascoli. Szkoła imienia Rafaela była kierowana przez pijarów i miała swoją siedzibę na placu Republiki. Jej budowa rozpoczęła się w 1705 roku na życzenie papieża Klemensa XI^[5].
• Około dwóch kilometrów od centrum historycznego znajduje się mauzoleum diuków stworzone przez Donato Bramante w drugiej połowie XV wieku z polecenia diuka Fryderyka II^[6]. W mauzoleum znajdują się groby Fryderyka Guidobalda I – diuków z Urbino. Początkowo była tu także nastawa ołtarzowa Piera della Francesca, przedstawiająca Madonnę, Fryderyka II i niektórych świętych. Obecnie znajduje się ona w pinakotece Brera w Mediolanie.
• Kościół Świętego Franciszka z Asyżu został zbudowany w XIV wieku w stylu gotyckim przez architekta Luigi Vanvitellego^[7].
• Brama Valbona jest główną bramą miasta. Obecny kształt otrzymała w 1621 roku z okazji zawarcia małżeństwa przez diuka Fryderyka Ubaldo z Klaudią de'Medici^[8].
• Brama Santa Lucia, najbardziej na północ wysunięta brama miejska.
• Kościół Świętego Dominika zbudowany w XIV wieku i odnowiony wewnątrz w 1729 roku. Zewnętrzna część kościoła jest zbudowana w stylu gotyckim z renesansowym portalem zaprojektowanym przez Luca della Robbia w 1450 roku.
• Przed kościołem Świętego Dominika znajduje się egipski obelisk. Jego pochodzenie datuje się na około 550 rok przed naszą erą^[9].

Ludzie związani z Urbino

 Z tym tematem związana jest kategoria: Ludzie związani z Urbino.

Demografia

Liczba mieszkańców

Współpraca

Miejscowości partnerskie:

• Blois, Francja
• Locarno, Szwajcaria