Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
nauczyciel akademicki, działaczka społeczna |
Odznaczenia | |
Wanda Cecylia Bobkowska (ur. 22 listopada 1880 w Krakowie, zm. 30 listopada 1948 tamże[1]) – polska historyk wychowania, nauczyciel akademicki, działaczka społeczna. Doktor filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego[2].
Córka Mikołaja Bobkowskiego h. Korab (1843–1903) i Marii z d. Urbandtke (1853–1935). W 1904 r. ukończyła Seminarium Nauczycielskie Żeńskie F. Preisendanza i historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1925 r. otrzymała doktorat na podstawie rozprawy Nowe prądy w szkole ludowej na ziemiach polskich na początku wieku XIX. Wykładała w Studium Pedagogicznym UJ (1928–1938), Seminarium Żeńskim im. J. Joteyko (1929–1931), Państwowym Pedagogium (1931–1939). Uczyła także w szkole ewangelickiej mieszczącej się przy ul. Grodzkiej w Krakowie. Współpracowała z Polskim Słownikiem Biograficznym (biogramy: Jan Henryk Abicht, Jan Aleksandrowski, t. 1, 1935).
W okresie okupacji niemieckiej prowadziła tajne nauczanie i pracowała w Radzie Głównej Opiekuńczej.
W 1945 roku została dyrektorką Państwowego Pedagogium i współorganizowała Państwową Wyższą Szkołę Pedagogiczną. Dyrektor Instytutu Pedagogicznego UJ oraz wykładowca historii wychowania, od 1948 docent etatowy na Wydziale Humanistycznym UJ.
Zmarła 30 listopada 1948 r. i została pochowana na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera GA-płn-wsch-narożnik)[3].
Siostra Henryka Bobkowskiego i Aleksandra Bobkowskiego, ciotka Andrzeja Bobkowskiego[2].