Symfonia nr 41 "Jowiszowa" C-dur, KV 551 – jedna z 3 wielkich symfonii Wolfganga Amadeusa Mozarta, w czterech częściach. Nazwana Jowiszową przez Johanna Petera Salomona. Ostatnia symfonia Mozarta. Skomponowana razem z symfoniami Es-dur KV 543 i g-moll KV 550 w letnich miesiącach 1788 roku.

Została ukończona w Wiedniu 10 sierpnia 1788. Skrajne części utrzymane są w metrum dwudzielnym, a środkowe − w trójdzielnym.

Części

Temat główny I części Symfonii nr 41 (wyciąg fortepianowy Hummela)

Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1]:

  1. Allegro vivace
  2. Andante cantabile (częściowo stylizowana na sarabandę[2])
  3. Allegretto (menuet–trio[3])
  4. Allegro molto (finał o fakturze polifonicznej, szczególny w historii symfoniki[4])

Instrumentacja

Przypisy

  1. Chylińska 1991 ↓, s. 472.
  2. Brown 2003 ↓, s. 170.
  3. Brown 2003 ↓, s. 174.
  4. Brown 2003 ↓, s. 176.

Bibliografia