Z4 – komputer zerowej generacji zaprojektowany przez niemieckiego inżyniera Konrada Zuse i zbudowany przez jego firmę Zuse KG w 1945 (pierwsze uruchomienie)[1][2][3]. Po zakończeniu II wojny światowej Zuse kontynuował pracę nad Z4, wprowadzając kolejne ulepszenia. W 1947 umożliwił wprowadzanie stałych z taśmy dziurkowanej[4][5]. W 1950 r., gdy został dostarczony do szwajcarskiej uczelni ETH Zürich (Federalna Wyższa Szkoła Techniczna w Zurychu), posiadał już instrukcje warunkowe[6][7]. W 1955 został sprzedany do Institut Franco-Allemand des Recherches de St. Louis we Francji[8], gdzie był używany do roku 1959. Był to pierwszy sprzedany na świecie komputer, który wyprzedził o 5 miesięcy brytyjski Ferranti Mark I i o 10 miesięcy maszynę UNIVAC I.
Pierwszy komputer posiadający asembler realizowany przez moduł Planfertigungsteil.
W 1960 Z4 trafił do muzeum techniki (Deutsches Museum) w Monachium[8].