Li vucali ncerti sunnu ddi vucali chi p'èssiri àtuni hannu pirdutu lu sò sonu pricisu e nn'hannu aquistatu unu ncertu.
P'asempiu: «purtàvanu» 'n cui lu sonu dâ «a» àtuna è viramenti ncertu, e si pò avvicinari lu sonu di na «u» o puru di na «i» («purtàvunu» o «purtàvinu)».
Stu finòminu nun è scanusciutu ô talianu, p'asempiu: mònacu e mònicu, ma ntô sicilianu è cchiù friquenti.
Camilleri racummanna accittari la forma cchiù vicina ô talianu pû sicilianu scrittu.
Li vucali ncerti ntô sicilianu si ponnu divìdiri ntra ssi catigurìi: