Geto je deo grada koji nastanjuje određena etnička, rasna, socijalna ili klasna grupa, koja je tu izdvojena raznim oblicima društvenog, ekonomskog ili pravnog pritiska.
Geto je deo grada koji nastanjuje određena etnička, rasna, socijalna ili klasna grupa, koja je tu izdvojena raznim oblicima društvenog, ekonomskog ili pravnog pritiska.
Reč „geto“ je prvi put upotrebljena za opis Venecijanskog geta („ghèto“), a posle i za jevrejska geta u Evropi. Etimološki, ta reč potiče od italijanske reči „getto“, što znači odbaciti, ili grčke reči „getonija“ (Γειτονία = naselje). Blizak joj je i italijanski izraz „borghetto“ za malu gradsku četvrt.
U nemačkom jeziku se koristi izraz „Judengasse“ (jevrejska uličica ili četvrt). U Maroku se jevrejska geta nazivaju „mela“.
Danas se termin „geto“ koristi i za siromašna gradska područja, naročito u SAD. Tamo se pojavio izraz ruralni geto, koji opisuje zajednice izvan urbanih zona, poput naselja auto-prikolica, radničkih baraka i indijanskih rezervata. Naselja meksičkih imigranata se nazivaju „barios“ (izvorno: „barrios“) i slična su getima jer su u njima koncentrisane kulturno izolovane zajednice.
Geta nastaju na tri načina[1]:
