B (ตัวใหญ่: B, ตัวเล็ก: b) คืออักษรตัวที่สองและพยัญชนะตัวแรกในอักษรละติน
![]() |
ISO อักษรละติน พื้นฐาน |
---|
AaBbCcDdEeFfGgHhIiJjKkLlMmNnOoPpQqRrSsTtUuVvWwXxYyZz |
ไฮโรกลิฟ บ้าน |
อักษรไซนาย บ้าน |
อักษรฟีนิเชีย เบ็ธ |
อักษรกรีก เบต้า |
อักษรอีทรัสคัน B |
อักษรละติน B |
---|---|---|---|---|---|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
อักษร B มีต้นกำเนิดจากอักษรภาพรูปบ้านในไฮโรกลิฟ ซึ่งพัฒนาเป็นอักษรฟีนิเชีย เบ็ธ (เป็นภาษาฟีนิเชียแปลว่าบ้าน) อักษรกรีก เบต้า หรือ บีตา[1] และแพร่ผ่านอักษรอีทรัสคันไปเป็นอักษรละติน B ในที่สุด
อักษร B ในภาษาส่วนมาก เช่นภาษาอังกฤษ บาลี มลายู อินโดนีเซีย รวมถึงสัทอักษรสากลใช้เพื่อแสดงถึงเสียงกัก ริมฝีปาก ก้อง (เสียง บ ในภาษาไทย) และบางภาษาใช้แสดงถึงเสียงพยัญชนะริมฝีปากอื่น ๆ
นอกจากนี้ตัวอย่างการใช้งานของอักษร B ได้แก่