Ahmed bin Hanbel | |
|---|---|
 Hat yazısıyla "Ahmed bin Hanbel" | |
| Kendi dilinde adı | أحمد بن حنبل |
| Doğum | Ahmed bin Hanbel 780 Bağdat, Abbasi Devleti |
| Ölüm | 31 Temmuz 855 (75 yaşında) Bağdat, Abbasi Devleti |
| Etnik köken | Arap |
| Tanınma nedeni | Hanbelilik mezhebinin kurucusu İslam fıkıh ve hadis bilgini |
| Memleket | Basra (kökeni) |
| Kariyeri | |
| Dalı | Fıkıh |
| Etkilendikleri | İmam Şafii |
| Etkiledikleri | Hanbelilik mezhebi Selefilik |
Ahmed bin Hanbel, (Arapça: أحمد بن حنبل ) (780, Bağdat - 31 Temmuz 855, Bağdat[1]) Hanbelî Mezhebi'nin öncüsüdür. İmam-ı Şafiî'nin öğrencisidir. "El-Müsned" adındaki hadis kitabında otuz bin hadis vardır. İslam Devleti'nin sınırlarının genişlemesi ve fıkhî konularda çoğalan sorular ve fikir ayrılıklarının artması üzerine bâzı noktalarda Kur'an'ın dışında aklın da kullanımını savunan Mutezilelere karşı çıkmıştır. Abbasî halifeleri Me'mun, Muttasım ve Vâsık'ın kabul ettiği ve baskıyla kabul ettirmeye çalıştıkları Kur'ân'ın mahluk olduğu fikrine karşı gelmiş ve birkaç yıl zindana mahkûm edilmiştir. İnanç konularına dair er-Red Ale’z-zenadıka ve’l-Cehmiyye adlı "Zındık ve Cebriyye yanlılarına karşı anti-tez" anlamına gelen bir eseri vardır. Bir İslâmî akım olan Selefiyye'nin çıkış noktası Hanbelî Mezhebi'ne dayandırılmaktadır.[2]
