| Makale serilerinden |
 |
Ehl-i beyt (Arapça: أهل البيت), "ev halkı" anlamına gelen ve İslam peygamberi Muhammed'in ev ahalisini tanımlamak için kullanılan İslami terim.
| Makale serilerinden |
|
Ehl-i beyt (Arapça: أهل البيت), "ev halkı" anlamına gelen ve İslam peygamberi Muhammed'in ev ahalisini tanımlamak için kullanılan İslami terim.
Ehl-i beytteki ehl ile ahali aynı köktendir, "kişiler" demektir. Beyt ise "ev" demektir. Yani "ev ahalisi" manasına gelir. İslam Peygamberi Muhammed'in ev ahalisi için kullanılan bir terimdir. Ehl-i beyt deyimi Kur'an'da da geçer.
Ehl-i beyttten olmak, İslam toplumunda özel bir statü ve seçkinlik anlamına geldiği gibi Şii Müslümanlara kendilerine özel bir gelir tahsis edilmiştir.[kaynak belirtilmeli]
Sünniler ehl-i beyti genel olarak peygamberin hanımları, çocukları ve torunlarından oluşan, saygı duyulan bir topluluk olarak ele alırlar. Şiilikte ise ehl-i beyt, toplumu halifelik düzeninde yönetim haklarına sahip olan, dünya ve ahiretteki statüler hakkında görüşlerinin eleştirilmesine karşı olan[kaynak belirtilmeli] ve insanüstü mistik özellikler barındıran bir üst katman şeklinde değerlendirilir.
Sünnilik ile Şiilik arasında bir anlayış farkı da bu kavramın kapsamı ile ilgilidir. Sünnilikte kesin hatlarla çerçevesi çizilmeyen bu kavram Şiilere göre İslam peygamberi Muhammed, Ali, Fatıma Zehra, Hasan ve Hüseyin[1] ve onların soyundan gelen 12 imamları kapsar. 12 İmam:
