| Antik Yunanistan'da din |
|---|
| dizisinin bir parçası |
 |
Antik Çağ Yunan Felsefesinde Aristoteles'ten itibaren Yeni Platonculuk'un ortaya çıkmasına kadar geçen döneme Helenistik felsefe adı verilir.
|
Ana madde: Pisagorculuk |
Pisagor tarafından geliştirilen ezoterik ve metafizik inançlar sistemi olan Pisagorculuk, Helenistik felsefedeki hemen hemen tüm okullar üzerinde bir etkiye sahiptir. Biri daha çok matematik ve bilime diğeri ise daha çok Pisagor'un ezoterik öğretilerine dayanan fakat ikisinde de ortaklıklar bulunan iki tip Pisagorculuk gelişmiştir.
|
Ana madde: Sofizm |
Antik Yunan’da MÖ 5. yüzyılın ikinci yarısından MÖ 4. yüzyılın başlarına değin para karşılığı felsefe öğreten gezgin felsefecilerin (sofistler) oluşturdukları akıma bilgicilik denir.
|
Ana madde: Kinizm |
Sofist Gorgias'ın ve daha sonra da Sokrates'in öğrencisi olan Antisthenes'in öğretisi olan Kinizm MÖ 4. yüzyıldan MS 5. yüzyıla kadar devam etmiştir. Kiniklerin temel etik ilkesi erdemdir ve onlara göre erdem insanın özgürlüğünü ve kendi iç bağımsızlığı ile yaşamını sürdürmesidir. Bunun da zenginlik, güç, iktidar, şan, şöhret gibi tüm dünyevi hazlardan uzak durmakla sağlanabileceği görüşündedirler.
|
Ana madde: Kirene Okulu |
|
Ana madde: Platonizm |
Antik Çağ Yunan filozofu olan Aristokles (Platon, Eflatun) ve hocası Sokrates'in felsefi düşüncelerini içine alan Sokrates sonrası felsefi bir akım.
|
Ana madde: Septisizm |
|
Ana madde: Epikürcülük |
Stoacılık, MÖ 3. yüzyılda Citiumlu Zeno tarafından kurulmuştur. Kiniklerin etik fikirlerine dayanarak, yaşamın amacının Doğaya uygun yaşamak olduğunu öğretti. Yıkıcı duyguların üstesinden gelmenin bir yolu olarak özdenetim ve metanetin geliştirilmesini savundu.
|
Ana madde: Stoacılık |
|
Ana madde: Eklektisizm |
|
Ana madde: Yeni Pisagorculuk |
|
Ana madde: Yeni Platonculuk |
