Josephus | |
---|---|
Doğum | Yosef ben Matityahu (יוסף בן מתתיהו) MS 37 Kudüs, Yahudiye Eyaleti |
Ölüm | y. MS 100 |
Milliyet | Yahudi |
Vatandaşlık | Roma İmparatorluğu |
Meslek | Tarihçi |
Memleket | Yahudiye |
Din | Yahudilik (Helenistik) |
Çocuk(lar) | Flavius Hyrcanus
Flavius Simonides Agrippa Flavius Justus |
Ebeveyn(ler) | Matthias Yahudi asilzade kadın |
Titus Flavius Josephus veya doğum ismiyle Yosef ben Matityahu (İbranice: יוסף בן מתתיהו; Grekçe: Ἰώσηπος Ματθίου παῖς;[1][2][3] 37 – y. 100),[4] Kudüs'te dünyaya gelmiş ve Roma İmparatorluğu'nda, tarih alanında önemli bir etki yaratmış Yahudi tarihçi.
Josephus Yunanlara kendini Celile'de Birinci Yahudi-Roma savaşında (66-73) bir Yahudi komutanı olarak savaşmış Kudüslü bir İbrani[5] rahip, "Iosepos (Ιώσηπος) (Matta'nın oğlu) olarak tanıttı. Yodfat'ın kuşatılmasından sonra Roma ordusu bölgeyi istila ederek binlerce kişiyi öldürdü. Hayatta kalmayı başaranlar intihar saldırılarını yönettiler. 67'nin Temmuzunda koşullar tam olarak netleşmeden Josephus ve askerlerinden biri Celile'yi istilâ eden Roma ordusuna teslim oldular. Bir mahkûm oldu ve Romalılara süregiden isyan hakkında fikirler verdi. Roma ordusu, Vespasianus ve oğlu Titus'a yönetimindeydi. 69'da Josephus kendi fikrine göre 70'teki Kudüs kuşatmasında işgal altındakilerle arabuluculuk yapması için serbest bırakıldı.
71'de Titus ile birlikte Flavian hanedanına mensup bir Roma vatandaşı olarak Roma'ya geldi. Roma vatandaşı olarak -makul ve tutumlu olmadı, karşılığında maaş da bağlanarak- fethedilen Yahudiye'de kalmayı kabul etti. Bugün bilinen eserlerini Roma ve Flavian hanedanlığının hükümranlığında vermiştir.
Kendisini önceleri Josephus olarak tanıtırken Roma vatandaşlığından sonra Hükümranlarının adını alarak Titus önadını ve Flavius adını kullandı.[6] Bu tüm vatandaşlar için geçerliydi.
Josephus'un ilk karısı ailesi ile birlikte Kudüs'te kuşatma sırasında öldü. Vespasianus Romalılar tarafından esir alınmış olan başka bir Yahudi kadın evlenmesine yardım etti. Bu kadın Josephus'u terk etti ve 70'te İskenderiyeli başka bir Yahudi kadınla evlendi. Bu kadından üç oğlu oldu. Çocuklardan yalnız biri (Flavius Hyrcanus) çocukluk dönemini sağ olarak tamamlayabildi. Üçüncü karısından da boşanarak 75'te Giritli seçkin bir Yahudi ailenin kızı ile dördüncü kez evlendi.Son evliliğinden iki oğlu (Flavius Justus ve Simonides Agrippa) oldu.
Josephus'un hayatı belirsizlikler ile çevriliydi. Kendi yorumu ile Yahudiye için savaştığı yıllarda yaptıklarını, Celile'de 67'deki intihar saldırılarında neden başarısız olduğunu, esir düştükten sonra Romalılarla neden işbirliği yaptığını hiçbir zaman tatmin edici bir şekilde açıklamadı.
Josephus şüphesiz Roma'da Yahudi insanlarının ve kültürünün özellikle anlaşmazlıklardaki gerilimin arttığı zamanlarda önemli bir savunucusuydu. Eusebius Josephus'un Roma'da bir heykelinin dikildiğini bildirir.[7] Eserleri İlk Roma-Yahudi Savaşı'nın can alıcı noktaları konusunda bilgiler vermesi açısından tarihsel önemi büyüktür.