Medce | |
---|---|
Ana dili olanlar | Med İmparatorluğu |
Ölü dil | MÖ 500-MS 500 |
Dil ailesi | Hint-Avrupa
|
Dil kodları | |
ISO 639-3 | xme |
Med dili veya Medce, Medler tarafından konuşulmuş bir dildir.[1] Ölü bir dil olan İran dillerinin Kuzeybatı İran dilleri kolu içinde sınıflandırılmıştır. Aynı kol içinde sınıflandırılan diğer diller Kürt dilleri[2], Goranice, Eski Azerice, Zazaca, Tatça, Mazenderanca, Gilanca ve Beluçça gibi dillerdir. Med dili İskit dilleri, Saka dili, Avestaca ve Eski Farsça ile birlikte Antik dönemde konuşulmuş İran dilleri arasında yer almaktadır.
Med dilinin varlığını ispatlayan kaynaklara Eski Farsça üzerinden ulaşılmıştır. Dil bilgisi hakkında hiçbir şey bilinmeyen Med dilinin Avestaca ile önemli fonolojik izoglosları paylaştığı düşünülmüştür.[3] Benzer biçimde Med dönemine ait hiçbir belge korunmadığı gibi, Med dilindeki metinlerin hangi alfabeyle yazılmış olabileceği de bilinmemektedir. Dilin varlığı yalnızca Eski Farsçadaki alıntı kelimerle doğrulanmaktadır.
Med diline ait olduğu düşünülen bazı sözcükler şu şekildedir:
Med dili tarihçi Windfuhr'a göre Kuzeybatı İran dillerinin temelini oluşturmaktadır. Windfuhr Kürt dilleri ve Beluçça dillerini Medcenin katmanlarından olarak sınıflandırmıştır.[16]
15. yüzyıldan kalma Ermeni harfleriyle yazılmış bir elyazmasında bulunan Kürtçe dua metni için "Med dili" ile yazıldığı ifadesi vardır. Elyazmasının daha eskiye dayanan orijinalinden kopya edildiği sanılmaktadır.[17]