In 1120 wierd d’orde van de Tempeliers ipgericht. Offisièl heetten ze d’Orde van d’Orme Ridders van Kristus en den Tempel van Salomong. In ’t begin was under bezoenderste doel de pelgrims die no ’t Illig land en no Zeruzalem giengen te beschermen. Ze woaren eingentlik 'n gêestelikke orde die in de platse van juste mo te lezen lik poaters ôok vochten lik ridders. Lik de monnieken an z’ôok de gelofte van oarmoe en kuischeid afgeleid.
Ôok in West-Vloand’ren woaren ze styf gèren gezien en aan ze veel bezittiengen. Under commanderieë (de name vô un lokaal oofdkwartier) in Yper was één van d’êeste in West-Europa en moe styf grôot gewist zien, mo is in de loop van de joaren volledig verdwenen. Der zyn wel nog de Tempelstroate en de Tempelpoarte die an under doen peinzen.
Ôok in Slype was ’t er un commanderieë met 'n kapelle en boerderie’n, en in de kerke van Slype woaren der glasramen van de Tempeliers en lagen der zelfs begraven, mo da d’is ollemolle vernietigd me den Êeste Weireldoorloge.
Ip de Grôte Mart van Brugge aan ze ôok drie uzen en in de Katelienestroate 'n refuge vô de commandeur van Slype.
An ’t oofd van de Tempeliers stoend er 'n grôotmêester. Den tiensten grôotmêester was 'n Vloamieng, Gerardus van Ridefort (Gerardus van Ruddervôorde). Je was oender andere mè Diederik van den Elzas ip kruustocht gewist no ’t Illig Land.
Om dasse zo populair woaren kregen ze van overols cadeaus en wieren ze styf rieke en machtig. Dorom beschuldigde Filips den Schoonn under van ketterieë en liet ie ol de Tempeliers ippakken en beslag leggen ip under riekdommen. (Der zyn zelfs geruchten da 'n stik van z'n colère tegen de Tempeliers kwaamp omdan ze nie aan willen meedoen me de Fransche in de Guldnspoornslag in 1302).
In 1312 wierd d’orde officiël oentboenden. Den laatsten grôotmêester, Jacques de Molay, stierf in 1314 ip den brandstapel.
De Tempeliers zyn den latsten tyd were vrêe populair, vôorol deur romans lik Het Heilige Bloed en de Heilige Graal en natuurlik De Da Vinci Code.