Imię i nazwisko |
Krystyna |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Zawód | |
Lata aktywności |
od 1956 roku |
Zespół artystyczny | |
Wrocławski Teatr Współczesny | |
Odznaczenia | |
|
Krystyna Jadwiga Meissner, właśc. Meissner-Erhardt (ur. 19 czerwca 1933 w Warszawie, zm. 20 lutego 2022[1][2]) – polska reżyser teatralna, dyrektor naczelny i artystyczny teatrów w Zielonej Górze, Toruniu, Krakowie i Wrocławiu, twórca Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt” (1991) i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław (2001).
Była córką stomatologów Alfreda Meissnera i jego żony Marii (1906-1968). W latach 1952-1956 studiowała polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, następnie na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. W 1956 debiutowała jako asystent reżysera przy sztukach „Matka” Karola Čapka, w reżyserii Marii Wiercińskiej. W 1961 przedstawiła w ramach swojego debiutu, tzw. warsztatu reżyserskiego, na scenie Teatru Ateneum w Warszawie „Escurial” Michela de Ghelderode, „Samoobsługę” Harolda Pintera i „Na pełnym morzu” Sławomira Mrożka. Studia na PWST ukończyła w 1962[potrzebny przypis].
Od 1962 pracowała jako reżyser kolejno w Teatrze Dramatycznym im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (1962-1964), Teatrze Polskim w Bydgoszczy (1965-1968), Teatrze im. Wilama Horzycy w Toruniu (1968-1969), Teatrze Polskim w Warszawie (1970-1980) i równolegle Teatrze Dramatycznym w Elblągu (wrzesień 1978-1980). W latach 1980-1983 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Lubuskiego Teatru im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze. W tej samej roli kierowała następnie Teatrem im. W. Horzycy (1983-1996), Starym Teatrem im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (1997-1998) i Wrocławskim Teatrem Współczesnym im. E. Wiercińskiego (1999-2012). W latach 1983-1989 kierowała Festiwalem Teatrów Polski Północnej w Toruniu. Jest pomysłodawczynią Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego „Kontakt”, którym kierowała w latach 1991-1996 i Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Dialog – Wrocław, którym kierowała od 2001 do śmierci. Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 188 rząd 3 grób 37 i 38)[3]