Bell P-39 Airacobra
Bell P-39Q Airacobra της USAF στο Εθνικό Μουσείο της USAF
Τύπος	μαχητικό αεροσκάφος
Κατασκευαστής	Bell Aircraft
Χώρα προέλευσης	ΗΠΑ
Παρθενική πτήση	6 Απριλίου 1938[1][N 1]
Πρώτη παρουσίαση	1941
Κύριος χειριστής	Αεροπορία του Στρατού των ΗΠΑ
Άλλοι χειριστές	Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία
Παραγωγή	1940–1944
Μονάδες που παρήχθησαν	9.588[3]
Κόστος μονάδας	$50.666 (το 1944)[4]
Εξελίχθηκε σε	Bell XFL Airabonita Bell P-63 Kingcobra Bell P-76

To Bell P-39 Airacobra ήταν ένα από τα κύρια μαχητικά αεροσκάφη στην υπηρεσία των Ηνωμένων Πολιτειών όταν πρωτομπήκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Σχεδιασμένο από την Bell Aircraft, είχε μια καινοτόμο διάταξη, με τον κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο της ατράκτου, πίσω από το πιλοτήριο. Η έλικα, τριών πτερυγίων, προωθούνταν μέσω ενός μακρού άξονα. Ήταν επίσης το πρώτο μαχητικό που διέθετε τρίκυκλο σύστημα προσγείωσης. Αν και επαναστατικό χάρη σε αυτές και πολλές ακόμα καινοτομίες στη σχεδίαση, δυο μειονεκτήματα καθόρισαν αρνητικά τη σταδιοδρομία του με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ: η απουσία υπερσυμπιεστή στον κινητήρα, που το περιόρισε σε χαμηλά επιχειρησιακά υψόμετρα, και η αναγκαστική μετακίνηση των δεξαμενών καυσίμου στα φτερά, μιας και τη θέση τους στην άτρακτο είχε καταλάβει ο κινητήρας, κάτι που περιόριζε την ακτίνα δράσης. Έτσι, το Airacobra περιορίστηκε σε ρόλους αεροπορικής υποστήριξης και επιθέσεων κατά στόχων εδάφους. Αποδείστηκε ωστόσο πολύ επιτυχημένο με τους πιλότους της ΕΣΣΔ, όπου είχε δοθεί σύμφωνα με το νόμο lend-lease: τα Airacobra πέτυχαν τις περισσότερες καταρρίψεις από κάθε άλλο τύπο αμερικανικού μαχητικού που είχε δοθεί στην ΕΣΣΔ. Ενίσχυσε επίσης την αεροπορία των Ελεύθερων Γάλλων και της μετα-Μουσολινικής Ιταλίας. Κατασκευάστηκε σε περίπου 9.500 μονάδες.

Χρήστες

Αυστραλία

• Βασιλική Αυστραλιανή Αεροπορία (Royal Australian Air Force, RAAF)

Γαλλία

• Γαλλική Πολεμική Αεροπορία (Armée de l'Air)

Βασίλειο της Ιταλίας

• Italian Co-Belligerent Air Force operated 170 Bell P-39 Airacobra ^[5]

Ιταλία

• Η Ιταλική Πολεμική Αεροπορία διέθετε 102 P-39 μέχρι την δεκαετία του 1950.

Πολωνία

• Ο στρατηγός Fyodor Polynin, διοικητής της Πολωνικής Πολεμικής Αεροπορίας αξιοποίησε ένα Airacobra σαν προσωπικό αεροσκάφος.

Πορτογαλία

• Πορτογαλική Πολεμική Αεροπορία

ΕΣΣΔ

• Σοβιετική Πολεμική Αεροπορία
• Σοβιετική Ναυτική Αεροπορία

Ηνωμένο Βασίλειο

• RAF
• Βασιλικό Ναυτικό (ένα Airacobra Mk 1 για αξιολόγηση)

ΗΠΑ

• Αεροπορικό Σώμα του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Corps) / Αεροπορία του Στρατού των ΗΠΑ (United States Army Air Forces)

Διασωζόμενα αεροσκάφη

Αυστραλία

• Το P-39D (41-6951) ανήκει στην συλλογή Beck (Beck Military Collection) στο Mareeba του Queensland.^[6]

• To P-39F (41-7215) βρίσκεται σε φάση αποκατάστασης από την Precision Aerospace Productions στο Glenrowan της Victoria.^[7]

• Το P-39K (42-4312) ανήκει στην συλλογή του Classic Jet Fighter Museum στη Νότια Αυστραλία.^[8]

Φινλανδία

• Το P-39Q (44-2664) εκτίθεται στο Αεροπορικό Μουσείο Κεντρικής Φιλνανδίας στο Tikkakoski.^[9]

Παπούα Νέα Γουινέα

• Το P-39N (42-19039) ανήκει στην συλλογή του J. K. McCarthy Museum στο Goroka.^[10]

Ηνωμένες Πολιτείες

Σε λειτουργική κατάσταση

• P-39N (42-8740) στο Yanks Air Museum (Chino, Καλιφόρνια.^[11][12]

• P-39Q (42-19597, Miss Connie) -Commemorative Air Force στο Σαν Μάρκος του Τέξας.^[13][14]

• P-39Q (42-19993, Brooklyn Bum) -Lewis Air Legends στο Σαν Αντόνιο του Τέξας.^[15][16]

Εκθέματα μουσείων και συλλογών

• P-39N (42-18814, Girlie) -Pima Air & Space Museum, Tucson Αριζόνα.^[17]

• P-39N (42-18408, Snooks 2nd / Betty Lou 3rd) - Buffalo and Erie County Naval & Military Park, Buffalo, Νέα Υόρκη.^[18]

• P-39N (42-19027, Small Fry/Little Sir Echo) - Planes of Fame στο Chino της Καλιφόρνια.^[19]

• P-39Q (42-20000) - March Field Air Museum στο Ρίβερσαϊντ της Καλιφόρνια.^[20]

• P-39Q (42-20007) - Virginia Air & Space Center κοντά στην Αεροπορική Βάση Λάνγκλεϋ στο Χάμπτον της Βιρτζίνια.^[21]

• P-39Q (44-2485) - Erickson Aircraft Collection, Madras, Όρεγκον.^[22]

• RP-39Q (44-3887) - Εθνικό Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, Αεροπορική Βάση Ράιτ-Πάτερσον, Ντέιτον, Οχάιο.^[23]
• 44-3908 Whistlin Britches - Air Zoo in Kalamazoo, Michigan.^[24]

Σε φάση αποκατάστασης ή αποθήκευσης

• Το P-39Q (44-2433, Galloping Gertie) είναι σε αποθήκευση στην Εγκατάσταση Πωλ Γκάρμπερ (Paul Garber Facility) του Εθνικού Μουσείου Αέρος και Διαστήματος (National Air and Space Museum) στο Σίλβερ Χιλ του Μέρυλαντ.^[25]

• Το P-39Q (44-2911, Miss Lend Lease) είναι σε φάση αποκατάστασης στο Μουσείο Αεροδιαστημικής Νιαγάρα (Niagara Aerospace Museum), Niagara Falls, Νέα Υόρκη.^[26]

Δείτε επίσης

Αεροσκάφη που σχετίζονται με την ανάπτυξη P-39

• Bell XFL Airabonita
• Bell P-63 Kingcobra

Παρόμοια αεροσκάφη

• Curtiss P-40
• Messerschmitt Bf 109
• Supermarine Spitfire
• Yakovlev Yak-1
• Yakovlev Yak-9

Κατάλογοι

• Κατάλογος μαχητικών αεροσκαφών

Σημειώσεις

Παραπομπές

Βιβλιογραφία

• AAHS Journal, American Aviation Historical Society, Volume 46, 2001.
• Angelucci, Enzo and Paolo Matricardi. World Aircraft: World War II, Volume II (Sampson Low Guides). Maidenhead, UK: Sampson Low, 1978. ISBN 0-562-00096-8.
• Angelucci, Enzo and Peter M. Bowers. The American Fighter: The Definitive Guide to American Fighter Aircraft from 1917 to the Present. New York, Orion Books, 1987. ISBN 0-517-56588-9.
• Bergström, Christer. Bagration to Berlin – The final Air Battle in the East 1944–45. Hersham, UK: Classic Publications, 2008. ISBN 978-1-903223-91-8.
• Bodie, Warren. The Lockheed P-38 Lightning.^{[νεκρός σύνδεσμος]} St. Paul, Minnesota: Widewing Publications, 1991. ISBN 0-9629359-5-6.
• Bowers, Peter M. "Airborne Cobra Pt.I". Airpower, Vol. 8, No. 6, November 1978.
• Bowers, Peter M. "Airborne Cobra Pt. II". Airpower, Vol.9, No. 1, January 1979.
• Brown, Captain Eric. Wings on My Sleeve. London: Weidenfeld & Nicolson, 2006. ISBN 0-297-84565-9.
• Byk, Gary. The Modeller's Guide to the Bell P-39 Airacobra in RAAF Service. Melbourne, Australia: Red Roo Models Publication, 1997. ISBN 0-646-32869-7.
• Dean, Francis H. America's Hundred Thousand. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing Ltd, 1997. ISBN 0-7643-0072-5.
• Dial, Jay Frank. The Bell P-39 Airacobra, Aircraft in Profile no.165. Windsor, Berkshire, UK: Profile Publications. Ltd., 1966 (reprinted 1971). No ISBN.
• "Dimensione Cielo aerei Italiani nella Seconda Guerra Mondiale. (in Italian) Caccia Assalto 3. Rome: Edizioni Bizzarri, 1972.
• Donald, David. "Bell P-39 Airacobra." The Encyclopedia of World Aircraft. Leicester, UK: Blitz Editions, 1997. ISBN 1-85605-375-X.
• Dorr, Robert F. and Jerry C. Scutts. Bell P-39 Airacobra. Ramsbury, Marlborough, Wiltshire, UK: The Crowood Press Ltd., 2000. ISBN 1-86126-348-1.
• Drabkin, Artem. The Red Air Force at War: Barbarossa and the Retreat to Moscow – Recollections of Fighter Pilots on the Eastern Front. Barnsley, South Yorkshire, UK: Pen & Sword Military, 2007. ISBN 1-84415-563-3.
• Fitzsimons, Bernard, editor. "Airacobra, Bell P-39". The Illustrated Encyclopedia of 20th Century Weapons and Warfare, Volume 1. New York: Columbia House, 1977. ISBN 0-8393-6175-0.
• Green, William. War Planes of the Second World War, Volume 4. London: Macdonald & Co., 6th Edition, 1969. ISBN 0-356-01448-7.
• Green, William and Gordon Swanborough. WW2 Aircraft Fact Files: U. S. Army Air Force Fighters, Part 1. London: Macdonald and Jane's, 1977. ISBN 0-356-08218-0.
• Gueli, Marco. "Gli Airacobra Italiani" (in Italian). Storia Militare n.132, September 2004.
• Gunston, Bill. Aircraft of World War 2. London: Octopus Books Limited, 1980. ISBN 0-7064-1287-7.
• Hardesty, Von. Red Phoenix: The Rise of Soviet Air Power 1941–1945. Washington, D.C.: Smithsonian Institution, 1991 (first edition 1982). ISBN 0-87474-510-1.
• Hoover, R.A. and Mark Shaw. Forever Flying. New York: Pocket Books, 1996. ISBN 978-0-671-53761-6.
• Johnsen, Frederick A. Bell P-39/P-63 Airacobra & Kingcobra. St. Paul, Minnesota: Voyageur Press, 1998. ISBN 1-58007-010-8.
• Johnson, Brian and Terry Heffernan. A Most Secret Place: Boscombe Down 1939–45. London: Jane's Publishing Company Limited, 1982. ISBN 0-7106-0203-0
• Juszczak, Artur and Robert Pęczkowski. Bell P-39 Airacobra (in Polish). Sandomierz, Poland/Redbourn, UK: Mushroom Model Publications, 2003. ISBN 83-916327-9-2.
• Kelsey, Benjamin S. The Dragon's Teeth?: The Creation of United States Air Power for World War II. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1982. ISBN 0-87474-574-8.
• Kinzey, Bert. P-39 Airacobra in Detail, D&S Vol. 63. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, Inc., 1999. ISBN 1-888974-16-8.
• Lednicer, David A. "Aerodynamics of the Bell P-39 Airacobra and P-63 Kingcobra." SAE paper 2000-01-167. Warrendale, Pennsylvania: SAE International, 9 May 2000.
• Loza, Dmitriy and James F. Gebhardt, editor and translator. Attack of the Airacobras: Soviet Aces, American P-39s & the Air War Against Germany. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas, 2002. ISBN 0-7006-1140-1.
• Mariinskiy, Evgeniy. Red Star Airacobra: Memoirs of a Soviet Fighter Ace 1941–45. Solihull, UK: Helion and Company, 2006. ISBN 1-874622-78-7.
• Mason, Francis K. Royal Air Force Fighters of World War Two, Volume One. Garden City, New York: Doubleday & Company Inc., 1971. ISBN 0-85064-012-1.
• Matthews, Birch. Cobra! Bell Aircraft Corporation 1934–1946. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Publishing, 1996. ISBN 0-88740-911-3.
• Mattioli, Marco. Bell P-39 Airacobra in Italian Service, Aviolibri Special 7 (Bilingual Italian/English). Rome: IBN Editore, 2003. ISBN 88-86815-85-9.
• McDowell, Ernest. P-39 Airacobra in Action, Aircraft No.43. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, Inc., 1980. ISBN 0-89747-102-4.
• Mellinger, George and John Stanaway. P-39 Airacobra Aces of World War 2. Botley, Oxford, UK: Osprey Publishing, 2001. ISBN 1-84176-204-0.
• Mitchell, Rick. Airacobra Advantage: The Flying Cannon. The Complete Story of Bell Aircraft Corporation's P-39 Pursuit Fighter Plane. Missoula, Montana: Pictorial Histories Publishing Co., 1992 (second printing 1995). ISBN 0-929521-62-5.
• Morgan, Hugh. Gli assi Sovietici della Seconda guerra mondiale (in Italian). Rome: Edizioni del Prado/Osprey Aviation, 1999. ISBN 84-8372-203-8
• Park, Edwards. Nanette, Her Pilot's Love Story. Washington, D.C.: Smithsonian Institution Press, 1977. (2nd edition 1989). ISBN 0-87474-737-6.
• Pearcy, Arthur. Flying the Frontiers: NACA and NASA Experimental Aircraft. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1993. ISBN 1-55750-258-7.
• Pejčoch, Ivo. Bojové Legendy: P-39 Airacobra (in Czech). Prague, Czech Republic: Jan Vašut s.r.o., 2008. ISBN 978-80-7236-573-9.
• Roman, Valerij. Aerokobry vstupayut v boy ('Airacobras enter combat'), Белл P-400,P-39D-1,P-39D-2("Avia-retro" series 1) (in Ukrainian). Kiev, Ukraine: Aero-Hobby, 1993. ISBN 5-77075-170-3.
• Roman, Valerij. Aerokobry nad Kuban'yu (Airacobras over Kuban'), P-39 K, L и M ("Avia-retro" series 2) (in Ukrainian). Kiev, Ukraine: Aero-Hobby, 2006. ISBN 0-9780696-0-9.
• Tomalik, Jacek. Bell P-39 Airacobra Cz.1, Monografie Lotnicze 58 (in Polish). Gdańsk, Poland: AJ-Press, 1999. ISBN 83-7237-032-X.
• Tomalik, Jacek. Bell P-63 Kingcobra, XFL-1 Airabonita, P-39 Airacobra Cz.2, Monografie Lotnicze 59 (in Polish). Gdańsk, Poland: AJ-Press, 2001. ISBN 83-7237-034-6.
• United States Air Force Museum Guidebook. Wright-Patterson AFB, Ohio: Air Force Museum Foundation, 1975.
• Williams, Neil. Aerobatics. New York: St. Martin’s Press, 1975. ISBN 978-0-9504543-0-6.
• Woods, Robert J. “Why a Rear Engine Installation,” Parts I and II. Aviation, March and April 1941.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Bell P-39 Airacobra στο Wikimedia Commons