Luc Montagnier | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | Luc Antoine Montagnier |
Nacemento | 18 de agosto de 1932 |
Lugar de nacemento | Chabris |
Falecemento | 8 de febreiro de 2022 |
Lugar de falecemento | Neuilly-sur-Seine |
Soterrado | Olerón |
Nacionalidade | Francia |
Alma máter | Facultade de Ciencias de París, Universidade de Oxford e Collège René-Descartes (Châtellerault, Vienne) |
Ocupación | biólogo, virólogo, investigador, catedrático e biólogo molecular |
Cónxuxe | Dorothea Ackerman |
Fillos | Jean-Luc Montagnier, Francine Montagnier e Anne-Marie Montagnier |
Premios | grande oficial da Lexión de Honor, Commander of the National Order of Merit, Premio Princesa de Asturias de Investigación Científica e Técnica, Prêmio Lasker-DeBakey de Pesquisa Médico-Clínica, Prêmio Internacional da Fundação Gairdner, Premio Nobel en Fisioloxía ou Medicina, King Faisal International Prize in Medicine, Prémio Körber de Ciência Europeia, Prêmio Scheele, Prêmio de Medicina A.H. Heineken, Salón da Fama dos Inventores Nacionais, CNRS silver medal, Prêmio Japão, EMBO Membership, honorary doctor of Saint Joseph University, Honorary doctor of the University of Bologna, doutor honoris causa pola Universidade Bar-Ilan, Doutor honorário da Universidade de Liège, doutor honoris causa pola Universidade Aristóteles de Tesalónica, doutor honoris causa pola Universidade de Montreal, doutor honoris causa na Universidade de Laval, honorary doctor of the University of Bucharest, doutor honoris causa pola Universidade de Atenas, Prêmio Louis-Jeantet de Medicina, Cabaleiro da Lexión de Honra, Oficial da Lexión de Honra, comendador da Lexión de Honor, profesor emérito e Warren Alpert Foundation Prize |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Luc Montagnier, nado en Chabris o 18 de agosto de 1932 e finado en Neuilly o 8 de febreiro de 2022, foi un virólogo francés.[1] Realizou o seu doutoramento en medicina pola Universidade de Poitiers, e en 1967 iniciou as súas investigacións en viroloxía. En 1972 foi nomeado xefe da Unidade Oncolóxica Viral do Instituto Pasteur, e en 1974 foi designado tamén director do Centro Nacional para a Investigación Científica (CNRS). En 2008 obtivo o Premio Nobel de Medicina, xunto a Françoise Barré-Sinoussi, polo descubrimento do virus de inmunodeficiencia humana (VIH), causante da sida; devandito galardón foi compartido con Harald zur Hausen, quen foi premiado polo descubrimento dos virus do papiloma humano que causan cancro cervical.[2]
En 1983 o equipo do que formaba parte describiu e identificou o que foi un dos maiores descubrimentos das últimas décadas do século XX: o virus VIH causante da sida, apenas pouco despois de que esta síndrome fose recoñecida como unha nova entidade patolóxica en 1981. O virus foi chamado inicialmente virus asociado á linfomadenopatía (LAV). Un ano despois o equipo do estadounidense Robert Gallo confirmou o descubrimento do virus e que este era o causante da sida. O virus foi renomeado virus T-linfotrópico tipo III (HTLV-III).[3]
Durante moitos anos houbo unha forte disputa sobre se o primeiro en illar o virus fora Montagnier ou Gallo. En novembro de 1990, a Oficina de Integridade Científica dos Institutos Nacionais da Saúde tentaron clarificar o asunto designando unha comisión que analizase as mostras almacenadas no Instituto Pasteur e no Laboratorio de Bioloxía de Células Tumorais do Instituto Nacional do Cancro entre 1983 e 1985. O grupo, liderado por Sheng-Yung Chang, concluíu que o virus de Gallo proviña do laboratorio de Montagnier. Chang concluíu que o virus do grupo francés contaminara un cultivo do que o grupo de Montagnier enviara unha mostra a Gallo, e á súa vez contaminou os cultivos en que Gallo estaba a traballar.[4]
Hoxe en día recoñécese que o grupo de Montagnier foi o primeiro en illar o virus VIH, mais que o grupo de Galo foi o que demostrou que o virus causa a sida e foi responsable de gran parte do desenvolvemento científico que fixo posible o descubrimento, incluíndo unha técnica desenvolvida previamente por Gallo para o cultivo de células T en laboratorio.[5]
No número de 29 de novembro de 2002 de Science, Gallo e Montagnier publicaron unha serie de artigos, un deles asinado por ambos, en que recoñecen as achegas fundamentais que cada un tivera no descubrimento do VIH.[6]
Montagnier recibiu o Premio Príncipe de Asturias de Investigación Científica e Técnica, compartido con Robert Gallo, no ano 2000 e o Premio Nobel de Medicina en 2008 compartido con Harald zur Hausen e Françoise Barré-Sinoussi.[2]
No seus últimos anos algunhas declaracións de Luc Montagnier foron polémicas como a recomendación dada en 2002 ao papa Xoán Paulo II de tratar o párkinson con papaia fermentada,[7] a idea de que a dieta africana favorecía a difusión da sida,[8] ou a defensa da "pista microbiana" como causante do autismo e da homeopatía.[9][10] O seu escepticismo sobre as vacinas foi denunciado en 2017 por máis de cen académicos franceses, que cualificaron as súas posicións como "perigosas".[11] En abril de 2020, ao comezo da pandemia de covid-19, Luc Montagnier considerou que se trataba dun virus creado nun laboratorio a partir do VIH, algo que foi criticado pola comunidade científica.[12] Todas estas controversias lastraron o seu prestixio científico.[13][14][15]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Luc Montagnier ![]() |
![]() |
A Galipedia ten un portal sobre: Francia |