Procuratio superior: Northern Finland Regional State Administrative Agency Territoria finitima: Carelia Septentrionalis, North Savo, North Ostrobothnia, Carelia
Lapponi Caianiam ab origine colentes venatione et piscatu vivebant. Saeculo septimo decimo Petrus Brahe, gubernator generalis Finniae, hortatus est Finnos ut in Caianiam adirent, regionem liberam, omnium vectigalium statuens. Voluit enim terram, quam Russi ex orientali latere minabantur, incolis frequentioribus repleri. Novi coloni, maxima e parte agricolae, plerumque a Savonia venerunt; ergo lingua eorum dialecti Savonianorum simillima est. Caiania erat pars provinciae historicaeOstrobothniae, sed anno 1634 factus est Kexholmensis Comitatus.
Geographia
Pagi finitimi sunt Ostrobothnia Septentrionalis, Savonia Meridionalis, Savonia Septentrionalis, et Russia. Caput et urbs maxima est Caianeburgum. Continet montes, lacus, et silvas plurimas (terra regionis ad 95% silvestris est): itaque insigne silvam sempervirentem monstrat. Numerus incolarum graviter decrescit omnibus annis ob infructuosam loci agriculturam. Anno 2006, Caiania habuit maximam dicrescentiam incolarum in Finnia (– 1.1%).[4]
Origo nominis
Origo nominis Latini Caianiae est res controversa inter glottologicos Finnicos: sunt qui opinantur ex coniunctione ortum esse inter Kainuu (nomen Finnicum regionis) et Kvenland (nomen terrae historicae in Finnia australi).
Terra Paludosa. Secundum placita Joukonis Vahtola, professoris Universitatis Uloensis, Kven et Kainuu ambo e verbo Protogermanico*χwainō 'terra paludosa' deducuntur; sed *χwainō idem esse ac Kainuu nullus fons adseverat.
Cavum. Secundum Jormam Koivulehto, professorem philologiae Germanicae apud Universitatem Helsingiensem, Kainuu e verbo Germanico *gain- 'cavum' vel 'os' deducitur; facile enim credimus Kven et Kainuu nullam conexionem historicam habere, dialectis nonnullis Satagundiae verbo antiquo kainu 'palus retinaculis in scoldias' etiam utentibus.
Caiania
