Henricus I Belloclericus[1] cognominatus (Anglosaxonice Heanrig; natus circa annum 1068; mortuus die 1 Decembris 1135) fuit filius minimus regis Gulielmi I Angliae. Fratre Gulielmo II mortuo sine prole Henricus fit rex Angliae anno 1100; fratre maiore natu Roberto expugnato fit et dux Normannorum anno 1106.
Die 11 Novembris 1100 in matrimonium duxit Edgitham filiam regis Malcolmi III Scotiae, et ex ea duos liberos genuit:
Prima uxore mortua, die 29 Ianuarii 1121 in matrimonium duxit Adelaidem Lovaniensem; ex ea nullos liberos genuit, sed e concubinis variis filios et filias ad numerum viginti duos, inter eos:
Lexica biographica: Treccani • Большая российская энциклопедия • Gran Enciclopèdia Catalana • Deutsche Biographie • Henrik_1_-_av_England Store norske leksikon |
Gulielmus I 1066 • Gulielmus II 1087 • Henricus I 1100 • Stephanus 1135 • Henricus II 1154 • Ricardus I 1189 • Iohannes 1199 • Henricus III 1216 • Eduardus I 1272 • Eduardus II 1307 • Eduardus III 1327 • Ricardus II 1377 • Henricus IV 1399 • Henricus V 1413 • Henricus VI 1422 • Edwardus IV 1461 • Edwardus V 1483 • Ricardus III 1483 • Henricus VII 1485 • Henricus VIII 1509 • Edwardus VI 1547 • Ioanna 1553 • Maria I 1553 • Elisabetha I 1558 • Iacobus I 1603 • Carolus I 1625–1649 • Oliverius Cromwellus protector 1653-1658 • Ricardus Cromwellus protector 1658–1659 • Carolus II 1660 • Iacobus II 1685 • Gulielmus III 1689–1702 • Maria II 1689–1694 • Anna 1702 | |