Suadetur ut haec commentatio ad "Vallum Berolinense" moveatur. Sententiam tuam, quaesumus, profer in pagina disputationis📨. English It is proposed to move this page to Vallum Berolinense. Please give your opinion on the talk page. Deutsch Es wurde vorgeschlagen, diese Seite nach Vallum Berolinense zu verschieben. Um Stellungnahme auf der Diskussionsseite wird gebeten. Esperanto Rekomendatas la movo de tiu ĉi paĝo al Vallum Berolinense. Vi estas petata komenti prie en la diskutejo. Haec formula (((Movenda))) plus quam 30 dies in pagina mansit.
|
Murus Berolinensis,[1] seu vallum Berolinense,[2] fuit murus qui a die 13 Augusti anni 1961 ad diem 9 Novembris anni 1989 partes urbis Berolini ad occidentem spectantes a partibus ad orientem spectantibus separabat.
Post bellum mundanum secundum, urbs Berolinum sub dicione victorum Americanorum, Britannorum, Gallorum, Russorum erat. Bello autem frigido cum victores inter se abalienati urbem in duas partes dividissent, pars urbis a Russis occupata caput rei publicae democraticae Germanicae (vel RPDG) appellatae facta est. Cuius magistratus, quippe qui cum partibus communisticis facerent, populo neque dicendi neque mercaturae libertatem concesserunt. Quamobrem civium RPDG ingens multitudo in Berolini partes liberas aufugerunt. Hac tot hominum migratione commotus aestate anni 1961 Gualterius Ulbricht princeps RPDG consilium cepit, ut fines illius rei publicae a ceteris Germaniae partibus intercluderentur.
Quod consilium ut dissimularet, Ulbricht eodem anno neminem in animo habere dixit murum ullum struere. Tamen Idibus Augustis raedis cataphractis imminentibus muri aedificandi initium factum est. Consistebat autem ex caemento circum perticas ferreas fuso. Altitudinis erat trium metrorum et sexaginta centimetrorum, longitudinis quadraginta duorum chilometrorum. Qui murus, cum exaedificatus esset, turribus et stationibus et omni arcendi apparatu custodiebatur. Quem cum transcendere conarentur, per quadraginta fere annos plus quam ducentos cives RPDG telis esse traiectos verisimile est, constat autem octoginta sex esse occisos.
Anno autem 1989 partium communisticarum potestate propter civium RPDG libertatis amorem et obstinationem fracta 10 Novembris Egon Krenz, qui tum rei publicae praeerat, cum statum rei publicae funditus everti posse timeret, nisi rerum novarum facultatem quandam concederet, permisit, ut per fines RPDG ceteris Germaniae partibus continentes libera fieret emigratio. Eodem vespero complura milia civium RPDG per muri transitus in Berolini partes liberas irruerunt, ut concessae libertatis periculum facerent. Sic idem dies et muro exitium et populo Germanorum redintegrationem attulit.
His quidem diebus murus Berolinensis maxima ex parte deletus est. Tamen aliquas reliquias viatores invenient,
C. Arrius Nurus libellum Vallum Berolinense: Satura Menippea protulit,[3] qui nuper denuo editus est ab illa Domo Repraesentantium Berolinensi (Abgeordnetenhaus von Berlin) sub titulo Vallum Berolinense: Ein Exilberliner erlebt den Mauerbau, hg. vom Abgeordnetenhaus von Berlin (Berolini: 2011).
Vicimedia Communia plura habent quae ad murum Berolinensem spectant. |