Een aandoening is een afwijking van de gezonde toestand van lichaam of geest. Het is een overkoepelend begrip voor de verzameling van symptomen, syndromen, klinische tekens, ziekten, handicaps, letsels en vormen van RSI.
Een aandoening is een afwijking van de gezonde toestand van lichaam of geest. Het is een overkoepelend begrip voor de verzameling van symptomen, syndromen, klinische tekens, ziekten, handicaps, letsels en vormen van RSI.
Bij het beschouwen van een aandoening kan onderscheid worden gemaakt tussen oorzaak of oorzaken en symptomen.
Een symptoom is een waarneembaar teken van afwijking van het 'gezonde', deze waarneming kan klinisch gebeuren, dus vaststelbaar zonder of met eenvoudige hulpmiddelen. Bijvoorbeeld buikpijn, enkel-oedeem, koorts, hartruis, clubbing. (Bevindingen met behulp van laboratoriumonderzoek of medische beeldvorming worden geen symptomen genoemd.)
Een syndroom is geen pathologie, maar een term voor de verzameling van samen voorkomende symptomen. Aan dit symptomencomplex kunnen verschillende pathologieën ten grondslag liggen.
Een klinisch teken (semeion) is, in tegenstelling tot een symptoom, niet klinisch waarneembaar, maar enkel via bijkomend onderzoek aantoonbaar. Bijvoorbeeld via laboratoriumonderzoek of medische beeldvorming: hypocalciëmie, anemie, infarct (de ziekte die hartinfarct kan veroorzaken is atheromatose), ischemie.
De aandoeningen zijn zowel ingedeeld per orgaansysteem, als per specialisme en ontstaansmechanisme.
