Belcampo (Naarden, 21 juli 1902 – Groningen, 2 januari 1990) was het pseudoniem van de Nederlandse schrijver Herman Pieter Schönfeld Wichers. "Belcampo" is de Italiaanse vertaling van zijn achternaam Schönfeld (= mooi veld). Verder gebruikte Herman Pieter ook de volgende pseudoniemen: A.B.C., Plofteboene en R.D.[1]
Loopbaan
Hij groeide op in Rijssen, studeerde rechtsgeleerdheid en notarieel recht in Leiden en Amsterdam en werkte korte tijd op een advocatenkantoor.
In de jaren dertig ging hij op reis door Europa. De neerslag daarvan is De zwerftocht van Belcampo, een bundel verhalen die hij in 1938 uitgaf in eigen beheer, net als eerder De verhalen van Belcampo. In 1937 ging hij geneeskunde studeren en op 13 april 1949 legde hij het artsexamen af. Daarna was hij enige jaren huisarts in Bathmen en van 1953 tot 1967 studentenarts in Groningen.
Intussen was in 1946 in Nieuwe verhalen van Belcampo Het grote gebeuren verschenen, een novelle die zich afspeelt in Rijssen. Met enige ironie beschrijft hij de Apocalyps zoals die er volgens hem uit zal zien. Daarin zagen de Rijssenaren hun angsten uitgebeeld in legers van duivels en engelen die op de Dag des Oordeels de rekening komen vereffenen. Dit werd hem in het christelijke bastion niet in dank afgenomen. Jaap Drupsteen bewerkte het verhaal op magisch-realistische wijze voor televisie. De uitzending op Oudejaarsavond 1975 was een groot succes.
Op 2 januari 1990 overleed Schönfeld Wichers. Zijn stoffelijk overschot werd, nadat het met een platte boerenkar was vervoerd, op 5 januari 1990 naast dat van zijn vader begraven op de Oude algemene begraafplaats in Rijssen.
Dochter Maartje Arian-Schönfeld Wichers beschreef haar herinneringen aan haar vader in 1996 in het literair tijdschrift Bzzlletin.[2]
.jpg)
