Chet Baker
Chet Baker in 1983
Algemene informatie
Volledige naam Chesney (Chet) Henry Baker
Geboren 23 december 1929
Geboorteplaats Yale, Oklahoma
Overleden 13 mei 1988
Overlijdensplaats Amsterdam
Land Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1952-1988
Genre(s) Cooljazz
Beroep Musicus
Instrument(en) Trompet
Act(s) Gerry Mulligan, Art Pepper
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek
Plaquette aan de gevel van hotel Prins Hendrik te Amsterdam, gemaakt door kunstenaar Roman Zhuk.[1]

Chesney (Chet) Henry Baker jr. (Yale, Oklahoma, 23 december 1929Amsterdam, 13 mei 1988) was een Amerikaans trompettist en zanger.

Levensloop

Baker werd in 1929 geboren als zoon van Ierse ouders in het plaatsje Yale in Oklahoma. Hij ontwikkelde zich tot jazztrompettist en zoetgevooisde zanger. Baker heeft als kenmerk de zachte melancholieke toon die hij in zijn zang en spel op dezelfde manier gebruikt: "hij zingt zoals hij speelt".

Begin jaren vijftig was Baker een van de sterren van het Gerry Mulligan Quartet. Met het Chet Baker Quartet maakte hij westcoastjazz. Hij is een exponent van de cooljazzschool van de Amerikaanse westkust in de jaren vijftig. Vooral de platen waarop hij zowel trompet speelt als zingt maakten hem tot een idool. In 1955 gaf hij, toen hij voor het eerst in Europa tourde, concerten in het Concertgebouw en het Kurhaus. Zijn muzikale loopbaan was getekend door een heroïneverslaving. Hij werd een aantal keren opgepakt voor overtredingen van de narcoticawet. Nadat hij in elkaar was geslagen en zijn voortanden had verloren, stopte hij langere tijd met spelen.

Door zijn overmatig drugsgebruik, vroege dood en charismatische uitstraling staat Baker ook bekend als "de mooie jongen met wie het verkeerd afliep". Niettemin bleef hij musiceren, vaak op een zeer hoog niveau. In brede kring wordt de dubbel-cd Chet Baker in Tokyo (1987, Evidence Records) beschouwd als een van zijn beste live-albums. In de nacht van donderdag 12 op vrijdag 13 mei 1988 viel hij, waarschijnlijk onder invloed van drugs, uit een raam van het Hotel Prins Hendrik op de Prins Hendrikkade 55, nabij de hoek van de Warmoesstraat met de Zeedijk, te Amsterdam. Hij belandde met zijn achterhoofd op een stenen paaltje en overleed ter plekke. Baker werd 58 jaar oud.[2][3] In Amsterdam zijn er twee eerbetonen:

Zijn eerste biografie werd geschreven door de Nederlandse auteur Jeroen de Valk: Herinneringen aan een lyrisch trompettist (Van Gennep, 1989). Het boek was verkrijgbaar in vijf talen (Duits, Engels, Hongaars, Japans, Nederlands). In 2017 verscheen een nieuwe Engelstalige editie, grondig geactualiseerd en uitgebreid: Chet Baker, his life and music (Uitgeverij Aspekt). Hierin zet de auteur een aantal wijdverspreide misverstanden recht; zo gebruikte Baker begin jaren vijftig al drugs, op het toppunt van zijn roem. Hij verloor bij het beruchte gevecht in 1966 maar één deel van één tand en speelde daarna nog enige tijd door, aanvankelijk op een zeer acceptabel niveau. Hij werd niet van de werkloosheid gered dankzij de veel aandacht trekkende film Let's Get Lost, aangezien hij er tot op het laatst een 'volle tournee- en opnameagenda' op nahield. Zijn spel was gewoonlijk geïnspireerder dan wat op de soundtrack is te horen. De Valk ontkracht tevens de 'indianenverhalen' rond Bakers overlijden.

Discografie

Zie Discografie van Chet Baker voor een complete discografie

Literatuur en documentaire

Zie de categorie Chet Baker van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.