Erland von Koch
Ornö, 1952.
Volledige naam Sigurd Christian Jag Erland Vogt von Koch
Geboren 26 april 1910
Overleden 31 januari 2009
Land Vlag van Zweden Zweden
Nevenberoep muziekpedagoog, dirigent, organist, pianist
Instrument orgel, piano
Leraren Paul Höffer, Clemens Kraus, Claudio Aarau, Tor Mann
Belangrijkste werken 6 symfonieën, Oxberg-Variationen über ein Thema aus Dalecarlien, Impulsi – Echi – Ritmi, Pelle Svanslös, Hösthorn
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Sigurd Christian Jag Erland Vogt von Koch (Stockholm, 26 april 1910 – aldaar, 31 januari 2009) was een Zweedse componist, muziekpedagoog, dirigent, organist en pianist. Hij was een zoon van het echtpaar Sigurd von Koch, eveneens componist, en Kaju von Koch, geboren Karin Maria Magnell, een kunstenares en meubelarchitecte.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Koch studeerde van 1931 tot 1935 aan het de Koninklijke Hoge school voor muziek in Stockholm, waar hij in 1935 afstudeerde als organist en koorleider. Vervolgens studeerde hij compositie bij Paul Höffer, orkestdirectie bij Clemens Kraus en piano bij Claudio Aarau aan de Hoge school voor muziek in Berlijn. Bij Claudio Aarau heeft hij nog enige tijd in Frankrijk gestudeerd.[1][2] Terug in Zweden studeerde hij nog orkestdirectie bij Tor Mann.

Van 1939 tot 1945 was hij docent aan de muziekacademie van Karl Wohlfart in Stockholm. In 1952 werd hij docent voor harmonie aan zijn Alma mater, de Koninklijke Hogeschool voor Muziek in Stockholm. In deze functie bleef hij tot 1975.[1] In 1968 werd hij tot professor benoemd.[2] In 1957 werd Koch opgenomen in de Koninklijke Zweedse Academie.[1]

Van 1943 tot 1945 was hij klankregisseur en dirigent bij de Zweedse openbare omroep SR (Sverige Radio AB), nu: Sveriges Television.[1]

Tot zijn administratieve functies behoorde de voorzitterschap van de concertorganisatie Fylkingen (1946-1948) en hij was bestuurslid van de Föreningen svenska tonsättare (FST) (Vereniging van Zweedse componisten) van 1947 tot 1973.[1][2]

Aan het begin van zijn compositorische carrière had hij grote successen met muziek voor de vroege films van Ingmar Bergman. Hij wordt beschouwd als een van de veelzijdigste Zweedse componisten en heeft zich als vernieuwer van de Zweedse volksmuziektraditie een naam gemaakt.[1] Hij schreef orkestwerken (5 symfonieën, 12 instrumentale concerten, 12 Zweedse dansen, Impulsi – Echi – Ritmi, Oxbergvariaties, Lapland Metamorfosen), werken voor harmonieorkest, muziektheater (opera's, vijf balletten), vocale – (cantate, koorwerken, hymnes, liederen) en kamermuziek (alleen zeven strijkkwartetten). In de jaren 1970 schreef hij voor de gebruikelijkste klassieke instrumenten en menselijke stem een reeks solowerken getiteld Monoloog 1-18. Als bijdrage voor het kerkelijke zangboek componeerde hij drie koralen (nr. 202 , 484 en 637). Hij ontving taalrijke prijzen en onderscheidingen zoals de Christ Johnsonprijs (1958), de Ridder in de Orde van Vasa (1967), de Litteris et Artibus (Latijn: Medaille voor wetenschap en kunst) (1979), de Atterbergprijs (1979), de Alfvénprijs (1981). In 2000 werd hij bekroond met de eremedaille van de Koninklijke Muziekacademie voor zijn verdiensten voor de Zweedse muziek.[1]

In 1989 publiceerde hij zijn memoires onder de titel: Musik och minnen, waarin hij het conflict beschrijft, dat bestond tussen de radicalere (vernieuwers) en de traditionelere Zweedse componisten in de decennia na de Tweede Wereldoorlog.[1]

Composities

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest

[bewerken | brontekst bewerken]

Symfonieën

[bewerken | brontekst bewerken]

Concerten voor instrumenten en orkest

[bewerken | brontekst bewerken]

Andere werken voor orkest

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest

[bewerken | brontekst bewerken]

Muziektheater

[bewerken | brontekst bewerken]

Opera's

[bewerken | brontekst bewerken]
Voltooid in titel aktes première libretto
1944-1945 Lasse Lucidor 2 bedrijven 4 maart 1945, Stockholm, Sveriges Radio Ella Byström-Baeckström
1948/1971 Pelle Svanslös 6 januari 1949, Göteborg, Stora Teatern Cissi Ohlsson-Åhrberg
1978 Chung K'uei and the demons 16 november 1980, Stockholm, Sveriges Television Alf Henrikson naar een Chinees saga

Balletten

[bewerken | brontekst bewerken]
Voltooid in titel aktes première libretto choreografie
1942 Askungen (Assepoester), op. 24 3 aktes Ella Byström-Bæckström
1963 Simson och Delila
1967 Kasperi 25 oktober 1967, Stockholm

Vocale muziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Cantates

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor koor

[bewerken | brontekst bewerken]

Liederen

[bewerken | brontekst bewerken]

Kamermuziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orgel

[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor piano

[bewerken | brontekst bewerken]

Monologen voor instrumenten

[bewerken | brontekst bewerken]
  • Monoloog nr. 1, voor dwarsfluit
  • Monoloog nr. 2, voor hobo
  • Monoloog nr. 3, voor klarinet
  • Monoloog nr. 4, voor saxofoon
  • Monoloog nr. 5, voor fagot
  • Monoloog nr. 6, voor hoorn
  • Monoloog nr. 7, voor trompet
  • Monoloog nr. 8, voor trombone
  • Monoloog nr. 9, voor tuba
  • Monoloog nr. 10, voor gitaar
  • Monoloog nr. 11, voor slagwerk
  • Monoloog nr. 12 ("La primavera"), voor harp
  • Monoloog nr. 13, voor piano
  • Monoloog nr. 14, voor zangstem
  • Monoloog nr. 15 ("On a Swedish Folk tune"), voor viool
  • Monoloog nr. 16 ("On a Swedish Folk tune"), voor altviool
  • Monoloog nr. 17 ("On a Swedish Folk tune"), voor cello
  • Monoloog nr. 18 ("On a Swedish Folk tune"), voor contrabas

Filmmuziek

[bewerken | brontekst bewerken]

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Bibliografie

[bewerken | brontekst bewerken]
[bewerken | brontekst bewerken]