| Ernest Tubb | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Ernest Dale Tubb | |||
| Geboren | Crisp, 9 februari 1914 | |||
| Overleden | Nashville, 6 september 1984 | |||
| Overlijdensplaats | Nashville
| |||
| Land |  Verenigde Staten
| |||
| Werk | ||||
| Genre(s) | country | |||
| Beroep | zanger | |||
| (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Ernest Dale Tubb (Crisp (Texas), 9 februari 1914 – Nashville, 6 september 1984)[1][2][3][4][5][6] was een Amerikaanse countryzanger en wegbereider van de honky-tonk-muziek.
Als jongste telg uit een kinderrijke familie groeide Tubb op in het landelijke Texas. Beïnvloed door de muziek van Jimmie Rodgers begon hij al als jongeling gitaar te spelen. Bij de radiozender KONO in San Antonio lukte hem in 1934 de instap in een bijna dagelijks uitgezonden radioshow. Hij trouwde en een jaar later werd zijn zoon Justin geboren.
Ernest Tubb was verder gefascineerd van de in 1933 aan tuberculose overleden Jimmie Rodgers. Op een dag vond hij het nummer van de weduwe van zijn idool in het telefoonboek en besloot haar te bellen. Er ontwikkelde zich een vriendschap, die decennia zou standhouden. Carrie Rodgers moedigde de jonge muzikant aan. Voor een fotosessie stelde ze hem de gitaar van haar echtgenoot ter beschikking. Bovendien bezorgde ze hem een contract bij RCA Records. De beide eerste singles, waarmee Tubb Jimmie Rodgers probeerde te imiteren, werden een miskleun en Tubb verloor zijn contract. Met kleinere optredens en radio-sessies hield hij zich boven water. Als Gold Chain Troubadour maakte Tubb reclame-optredens voor een handelsonderneming.
In 1940 werd Tubb gecontracteerd door Decca Records. In hetzelfde jaar lukte hem met Blue Eyed Elaine zijn eerste bescheiden hit. De doorbraak lukte hem in 1941 met de eigen compositie Walking The Floor Over You, waarvan meer dan een miljoen exemplaren werden verkocht, een opmerkelijk succes in economisch moeilijke tijden. Walking The Floor Over You telde gelijktijdig als eerste van betekenis zijnde honky-tonk-song. Het was tevens een stijlverandering in de countrymuziek.
In 1943 verhuisde hij naar Nashville en werd lid van de Grand Ole Opry. Ook hier schreef hij geschiedenis. Hij gebruikte als eerste countrymuzikant een elektrische gitaar. In 1944 lukte hem zijn eerste nummer 1-hit Soldier's Last Letter. Er volgde een nagenoeg ononderbroken reeks hitsuccessen, die aanhield tot in de jaren 1960. Als een van de weinige oude sterren overleefde hij de rockabilly, rock-'n-roll en de Nashville Sound. Met zijn warme, diepe en simultaan nonchalante stem bleef hij trouw aan de honky-tonk.
In 1947 opende Tubb in Nashville de eerste en heden nog bestaande Ernest Tubb Record Shop, die spoedig beroemd werd en waaruit een succesvolle keten ontstond. Iets later schiep hij de Midnite Jamboree, een wekelijks in navolging op de Grand Ole Opry uitgezonden radioprogramma. Zijn zoon Justin startte in 1953 ook bij Decca Records als muzikant en kon zich ook bewijzen als succesvolle countrymuzikant. Een verder hoogtepunt in Tubbs carrière was een concert in de Carnegie Hall in New York, het eerste optreden van een betekenende countrymuzikant in de Big Apple. Daarbij kwamen talrijke tv-optredens en kleinere rollen in speelfilms. Muzikaal werkte Tubb ook samen met The Andrews Sisters en Loretta Lynn. Aan het begin van de jaren 1960 lukte hem met Thanks a Lot opnieuw een top 3-hit. In 1965 werd hij als zesde persoon opgenomen in de Country Music Hall of Fame.
In 1966 werd bij Tubb een zware longziekte geconstateerd, maar desondanks ondernam hij verder afmattende tournees. Tijdens de jaren 1970 verminderden de verkoopcijfers. In 1975 beëindigde Decca Records het contract na 35 jaar. Tubb tekende daarna bij een kleiner label. Zijn gezondheidstoestand verslechterde zienderogen en in 1982 moest hij zijn muzikale loopbaan beëindigen. Twee jaar later, op 6 september 1984, overleed hij in Nashville op 70-jarige leeftijd aan de gevolgen van longemfyseem. Hij werd bijgezet op het Nashville Hermitage Memorial Gardens.
Bronnen, noten en/of referenties
|
