Over het algemeen wordt bij het begrip fietsroute gedacht aan een bewegwijzerde ofwel beschreven of anderszins gefaciliteerde route, die men fietst als recreatieve/toeristische activiteit. Maar ook alle andere routes voor fietsers (bijvoorbeeld woon-werkverbindingen waarvoor fietsinfrastructuur is aangelegd) zijn feitelijk fietsroutes. Een fietsroute waar een fietser voorrang heeft, staat ook wel bekend als snelfietsroute of fietssnelweg.

Bewegwijzerde fietsroutes

Deze routes zijn te volgen doordat langs de route wegwijzers de te volgen weg aangegeven. In Nederland zijn de meeste georganiseerd door de ANWB en/of het Landelijk Fietsplatform, in Vlaanderen door de provinciale toeristische diensten.

Bewegwijzerde routes van locatie naar locatie

Veel fietsbewegwijzering wijst, evenals andere type wegwijzers, simpelweg van de ene locatie (meestal een dorp, stad of stadswijk) naar de andere locatie.

• In Nederland gebeurt dat in de regel met wit-rode wegwijzers, die meestal de meest directe fietsroute aangeven. De wit-groene wegwijzers en de paddenstoelwegwijzers, wijzen op toeristisch/recreatief aantrekkelijke alternatieve routes.
• In Duitsland, en soms aan Duitsland grenzend Nederland, zijn deze wegwijzers in sommige regio's groen-wit en in andere regio's rood-wit. Dat laatste is bijvoorbeeld het geval in Noordrijn-Westfalen, waar een groot bewegwijzeringsproject wordt gerealiseerd (zie ook Externe links). Er wordt in Duitsland altijd een toeristisch aantrekkelijke route aangegeven.

Fietsroutenetwerken

In zowel Vlaanderen als Nederland bestaat er een fietsroutenetwerk, ook wel fietsknooppuntennetwerk genoemd. Later kwamen daar Wallonië, Duitsland en Frankrijk bij.

De plekken waar fietspaden elkaar kruisen hebben een nummer en worden fietsknooppunten genoemd. Met vierkante bordjes wordt de weg naar deze knooppunten gewezen. Men stippelt zelf een route uit van knooppunt tot knooppunt. Het systeem is in 1995 ontstaan in Belgisch Limburg en heeft zich van daaruit verspreid over het Nederlandstalig gebied.

Andere bewegwijzerde fietsroutes

Naast bovengenoemde bewegwijzerde routes, bestaan er in België, Nederland en aangrenzend Duitsland:

• enkele honderden fietsrondjes, meestal bewegwijzerd met zeskantige bordjes.
• ongeveer 20 lange fietsrondes, meestal bewegwijzerd met zeskantige bordjes met een rood rondje. Zo is er een Zuiderzeeroute, een Hollandse Waterlinieroute, een Elfstedenroute en een Internationale Dollardroute.
• Zowel in Nederland als in Vlaanderen zijn er ten slotte de zogenaamde Landelijke Fietsroutes (LF-routes). In Vlaanderen zijn deze vooral bewegwijzerd in het kader van een rondrit door Vlaanderen: de Vlaanderen Fietsroute. Bepaalde LF-routes maken deel uit van het Europese fietsroutenet in opbouw: EuroVelo. Een voorbeeld hiervan vormen de LF 1 en LF 10, die deel uitmaken van de North Sea Cycle Route. In Duitsland worden dergelijke langeafstandsroutes "Radfernweg" genoemd, in Groot-Brittannië worden ze aangeduid als "National Cycle Network routes".
• In Brussel worden twee fietsroutenetwerken ontwikkeld:
  • een recreatief netwerk, met als basisroute de Groene Wandeling, en
  • een eerder "nuttig" netwerk, bestaande uit de Gewestelijke fietsroutes
• In verschillende Nederlandse provincies worden snelfietsroutes aangelegd, die vooral bedoeld zijn voor woon-werkverkeer over wat grotere afstanden. Een voorbeeld van zo'n snelfietsroute is het RijnWaalpad tussen Arnhem en Nijmegen.

Niet-bewegwijzerde fietsroutes

Fietsroutes die niet worden bewegwijzerd, zijn verder onder te verdelen in:

• Volledig beschreven fietsroutes: deze worden beschreven via gidsen of op het internet. Beschreven routes beleefden een hausse in de jaren 80 toen in de Dwarsstapserie het hele wegennet van Nederland werd uitgekamd op kleine wegen, en gepubliceerd in een reeks van twintig regionale sets topografische kaarten met routetekst. Het grootste deel van de fietsroutes op internet vindt men op de portaalsite [Fietsen Eén Twee Drie]. Er zijn ook beschreven fietsroutes voor de lange afstand opgenomen in de Landelijke Fietsroutes. Daarnaast zijn er routes naar het buitenland, bijvoorbeeld de 3000 km lange Hanzefietsroute van Michaël Wannet is hiervan een voorbeeld, evenals de routes van: Benjaminse Uitgeverij en de Europafietsers.
• Gps-fietsroutes: Dit zijn routes, die dankzij het global positioning system, via een speciaal gps-apparaat aan het stuur kunnen worden gereden. De zogenaamde tracks kunnen van internet worden gedownload. Ook voor onder andere de bovengenoemde Hanzefietsroute en enkele andere beschreven fietsroutes zijn gps-tracks beschikbaar.