| Martina Kramers | ||
|---|---|---|
| ||
| Algemene informatie | ||
| Volledige naam | Martina Gezina Kramers | |
| Geboren | 24 juni 1863 Veur | |
| Overleden | 15 oktober 1934 Apeldoorn | |
| Nationaliteit | Nederlandse | |
| Land |  Nederland
| |
| Beroep | Bestuurslid van vrouwenorganisaties, de Nieuw-Malthusiaanse Bond, SDAP-afdelingen en esperantistenverenigingen | |
Martina Gezina Kramers (Veur (bij Leidschendam), 24 juni 1863 - Apeldoorn, 15 oktober 1934) was bestuurslid van vrouwenorganisaties, de Nieuw-Malthusiaanse Bond, SDAP-afdelingen en esperantistenverenigingen. Zij was de dochter van Johannes Henderik Kramers (1823 - 1896), onderwijzer, en Margaretha Anna Hoogklimmer.
Vanaf haar vijftiende volgde ze een opleiding voor onderwijzeres in Arnhem en ze werd na een korte periode in het onderwijs privé-onderwijzeres. Met Marie Rutgers-Hoitsema richtte zij in 1895 de Rotterdamse Vereeniging ter Behartiging van de Belangen der Vrouw op. Ze deed dit als verzet tegen de afwijzing door de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht om behalve voor kiesrecht ook voor de verbetering van de maatschappelijke toestand van vrouwen te strijden. Kramers zat tussen 1895 en 1913 in het bestuur van de 'Behartiging'. Van 1903 tot 1919 was zij hoofdbestuurslid van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht. Van 1899 tot 1913 was zij lid van het hoofdbestuur van de Nieuw-Malthusiaanse Bond (NMB).
Haar grote talenkennis, zij las twaalf talen en sprak er acht, kwam goed van pas als afgevaardigde naar internationale congressen. In 1898 pleitte zij op de Nationale Tentoonstelling van Vrouwenarbeid voor de oprichting van een Nationale Vrouwenraad. Een jaar later werd de Nationale Vrouwenraad opgericht met Kramers als eerste secretaresse en Rutgers-Hoitsema als vicepresidente. In 1904 werd Martina Kramers gekozen in het bestuur van de Internationale Vrouwenraad en een jaar later nam ze zitting in de Wereldbond voor Vrouwenkiesrecht.
Kramers was redacteur van het Engelstalige blad van de Wereldbond, Ius Suffragii. Ze vertaalde feministische werken als Het ontwaken der Vrouw en De rol der vrouw in de evolutie der menschheid, van Frances Swiney. Ook verzette zij zich tegen de dubbele moraal op seksueel gebied. Zo bekritiseerde zij vrouwen die een huwelijk aangingen uit financiële berekening. Zelf voelde ze zich gedwongen om een 'vrije' verbintenis aan te gaan, doordat de echtgenote van haar beminde niet wilde toestemmen in een scheiding. Deze houding maakte haar functie in de Wereldbond omstreden. Ook Kramers' toetreden tot de SDAP in 1911 bemoeilijkte haar positie in de vrouwenbeweging.
In 1923 werd ze gekozen in de Apeldoornse gemeenteraad met de portefeuille Onderwijs. Tot op hoge leeftijd gaf Kramers Esperanto-les aan jeugdige belangstellenden.