Michel Cloet

Michel Cloet (Pittem, 7 april 1931) is een Belgisch emeritus hoogleraar en historicus.

Levensloop

[bewerken | brontekst bewerken]

Michel Cloet was de oudste van zeven en stamde uit een landbouwersfamilie (zijn vader Maurice Cloet was voorzitter van de plaatselijke Boerengilde). De naam Cloet kwam al vanaf de 16de eeuw in Pittem voor. Hijzelf trouwde met Christiane Mullie (°Tielt) en ze hebben twee zonen. Zij was directrice van de kinderdagverblijven van de Leuvense universiteit.

De Latijns-Griekse humaniora doorliep hij in het Klein Seminarie van Roeselare, waarna hij zijn universitaire studies volbracht aan de Katholieke Universiteit Leuven. Hij werd licentiaat geschiedenis in 1957 met een thesis gewijd aan de Brugse bisschop Karel-Filips de Rodoan. Hij promoveerde in 1965 tot doctor in de Wijsbegeerte en Letteren, groep geschiedenis met een proefschrift over Het kerkelijk leven in de landelijke dekenij Tielt in de 17de eeuw. Beide verhandelingen werden door de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten bekroond.

In dezelfde universiteit en faculteit werd Cloet achtereenvolgens monitor of studiebegeleider (1957-1967), lector (1968), docent (1973) en gewoon hoogleraar (1977). Hij werd emeritus in 1996 en hield op 26 oktober 1996 zijn afscheidscollege.

Zijn voornaamste onderzoeksdomeinen zijn de kerkgeschiedenis en de mentaliteitsgeschiedenis in de 16de-18de eeuw

Hij werd

Publicaties

[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur

[bewerken | brontekst bewerken]