| Piet Reckman | ||||
|---|---|---|---|---|
,_Bestanddeelnr_929-4252.jpg)
| ||||
Reckman (1977)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Piet Reckman | |||
| Geboren | Zwolle, 8 juli 1928 | |||
| Overleden | Odijk, 15 juni 2007 | |||
| Partij | PvdA | |||
| ||||
P.H.T. (Piet) Reckman (Zwolle, 8 juli 1928 – Odijk, 15 juni 2007) was een Nederlands politiek activist en publicist die zich zijn hele leven inzette voor de derde wereld, onderwijsvernieuwing en het milieu.
Reckman volgde de onderwijzersopleiding in Hilversum en gaf daarna les in Zwolle. Na een conflict met de onderwijsinspectie was hij gedurende vijf jaar werkzaam als onderwijzer/cultureel leider in een kamp voor heropvoeding van straatjeugd.
Vanaf 1965 was hij docent, onderwijscoördinator en adjunct-directeur van sociale academie, later hogeschool De Horst in Driebergen. Daar vormde hij in september 1971 met 58 tweedejaarsstudenten en de docenten Pier van Gorkum, Bert ter Schegget, Rudi van Roon, Theo Jonkergouw en Hein Cras een Alternatieve Academie. Deze academie werd gegrondvest op een drietal 'marxistisch-leninistische beginselen':
Door de daarop volgende ontwikkelingen werd de komst mogelijk van een aantal 'Bijzondere Leerroutes', zoals de Interculturele Leerroute, later de Leerroute Multi-etnisch Welzijnswerk (1981-1992). Overigens zag Reckman niets in deze leerroutes. In 1991 nam hij afscheid van De Horst.
Sinds 1994 trainde hij wijkagenten en wijkgroepen die zich met leefbaarheid bezighouden.
.jpg)
In de jaren vijftig maakte Reckman deel uit van de Pleingroep van Simon Jelsma, een achterneef van hem. Deze groep zette onder de Nederlandse bevolking een bewustwordingsproces in gang met betrekking tot het armoedevraagstuk en de derde wereld. Vanuit de Pleingroep ontstonden de actiegemeenschap Sjaloom, de Novib, het XminY Solidariteitsfonds en de wereldwinkels. Ook de voorzitter van het Interkerkelijk Vredesberaad (IKV), Ben ter Veer die de bedenker was van de campagne "Help de kernwapens de wereld uit, om te beginnen in Nederland" was uit de Pleingroep voortgekomen.
In 1968 ontwikkelde Reckman 1968 het "Witte Huis aan Huis plan", ofwel de "Aktie Precedent", een campagne waarbij vrijwilligers langs de deuren gingen om briefkaarten af te geven die konden worden gestuurd naar een Amerikaan, met de oproep om bij de verkiezingen rekening te houden met de opinie van de kandidaat inzake de oorlog in Vietnam. Het was het jaar dat Robert Kennedy op wie de vredesbeweging zijn hoop had gevestigd, tijdens de voorverkiezingen werd vermoord. Richard Nixon won ten slotte de verkiezingen.
In 1974 was Reckman bestuurslid van Nieuw-Dennendal, een alternatieve woon- en leefgemeenschap van mensen met een verstandelijke handicap, op het hoogtepunt van het conflict dat aan die gemeenschap een einde maakte.
In 1977 speelde hij een rol bij de kabinetsformatie dat jaar. PvdA-fractievoorzitter Ed van Thijn had een akkoord gesloten over de totstandkoming van een tweede kabinet-Den Uyl. Dit zou bestaan uit PvdA, CDA en D66. In de PvdA, ook in het partijbestuur en de Tweede Kamerfractie, was er echter onvrede over onder andere de verdeling van de ministersposten. Deze onvrede kwam tot uiting in de vergadering van de partijraad van 25 oktober 1977. Reckman trad daar op als woordvoerder van de ontevredenen, en de door hem ingediende motie werd met 53 tegen 35 stemmen aangenomen.
In tegenstelling tot wat soms beweerd wordt, was daarmee niet het doek gevallen. De PvdA-Tweede Kamerfractie legde zich in meerderheid niet bij de uitspraak neer, en besloten werd dat op zaterdag 5 november een buitengewoon partijcongres bijeen zou komen. Dit congres zou moeten beslissen over het meningsverschil tussen tweedekamerfractie en partijraad. De onderhandelingen met het CDA werden voortgezet, maar bij deze onderhandelingen werd geen overeenstemming bereikt over de ministerskandidaten. Daarom gaf formateur Den Uyl op 4 november, dus nog vóór het congres, zijn formatie-opdracht terug. Er kwam een kabinet van CDA en VVD (kabinet-Van Agt I). Pas in 1981 zou de PvdA weer regeringspartij worden, zij het voor slechts acht maanden. In 1989 stapte Reckman over naar GroenLinks.
In 1980 richtte Reckman met H.R. von Meyenfeldt de stichting DIAS (Diensten Internationale Arbeiders Samenwerking) op, die faciliteiten aanbood aan werknemers in multinationale ondernemingen bij hun initiatieven tot internationale samenwerking met buitenlandse collega's. In 1985 moest de stichting opgeheven worden.
Begin jaren negentig richtte Reckman de Mondiaal Sociale Beweging op, met als doelstelling begeleiding van en training in self-reliance. De stichting schenkt geld aan derde-wereldprojecten. Hij noemde zichzelf directeur van deze Beweging.
Na een korte ziekte overleed Reckman, "de profeet van de harde aktie", op 78-jarige leeftijd.
Beperkt tot officiële uitgaven, geen artikelen. De toelichtingen op de inhoud zijn van Reckman zelf.
