Geschiedenis
In 2007 is in Queensferry bewijs gevonden van een nederzetting uit de bronstijd tijdens routine werkzaamheden voor een bestemmingsplanwijziging.[3] Door deze vondst kan de vroegst bekende bewoning van de streek 2000 jaar vroeger, naar 2000 v.Chr. worden gedateerd.
De stad heeft haar naam te danken aan de Angelsaksische koningin Sint Margaretha van Schotland, de vrouw van koning Malcolm III van Schotland die verzekerd wilde zijn van een regelmatige veerpontdienst over de Firth of Forth ten behoeve van de pelgrims, die naar St Andrews reisden. St Andrews was de kerkelijke hoofdstad van Schotland (nu de hoofdstad van golf).
Margaretha gebruikte zelf de "Queen's Ferry" om van de toenmalige hoofdstad Dunfermline, haar kapel, St Margaret's Chapel in Edinburgh Castle te bezoeken en vice versa. Na haar overlijden in 1093 maakte zij haar laatste reis per "Queen's Ferry" naar de door haar gestichte Dunfermline Abbey.[4]
Haar zoon, David I van Schotland, gunde de ferryrechten daarna aan dezelfde abdij. De ferry heeft dienstgedaan tot 1964 toen de Forth Road Bridge werd geopend. Nog steeds varen veerboten vanaf Queensferry naar eilanden in de Firth of Forth waaronder Inchcolm. Queensferry werd in de 13e eeuw een Burgh of regality en in 1636 een Royal Burgh.[5]
Plaatselijke tradities
De Ferry Fair
De plaatselijke fair dateert uit de 12e eeuw.[6] De fair vindt jaarlijks in augustus plaats met de gebruikelijk festiviteiten: een corso, doedelzak fanfares, kruiwagenrace en de verkiezing van een schoolmeisje tot Ferry Fair Queen.
De Burry Man
Een onderdeel van de Fair is de eigenaardige processie van de Burry Man. Deze unieke heidens-achtige gebeurtenis is in ieder geval 300 jaar oud maar de oorsprong blijft in duister gehuld. De naam Burry Man stamt waarschijnlijk van de 'burrs' - de stekelige klissen van de klit, Arctium, in Engels Burdock plant - die kenmerkend zijn voor het pak van de Burry Man, daarna wordt verondersteld dat de naam een verbastering is van Burgh Man sinds de stad officieel een Royal Burgh werd.
Een autochtoon wordt van top tot teen in kleverige klissen bedekt waarop bloemen worden geplakt, alleen zijn voeten, handen en ogen en mond worden vrijgelaten. Rond zijn middel draagt de Burry Man een cummerbund, op zijn hoofd een bloemenhoed. Een versierde stok in elke hand completeert het beeld. Omdat hij nauwelijks zijn ledematen kan buigen helpen twee secondanten de Burry Man door deze beproeving hem versterkend met whisky, die door een rietje gedronken wordt. Enthousiaste kinderen gaan intussen van deur tot deur om geld voor hem in te zamelen. De belangrijkste haltes zijn, naast het gemeentehuis, elke pub in het plaatsje.[7]
De Loony Dook
De Loony Dook is de Nieuwjaarsduik (uiteraard verkleed) in het ijskoude water van de Firth of Forth en het uitje voor toeristen uit de hele wereld, die in Edinburgh oud en nieuw hebben gevierd. De naam Loony Dook is afgeleid van Loony (afkorting van lunatic = gek) en dook, Schots voor duik.
Port Edgar
Het plaatsje Port Edgar is westelijk tegen de zuidoprit van de Forth Road Bridge aan gebouwd en maakt de facto en de jure deel uit van Queensferry. Het is een voormalige marinehaven en de thuishaven van de stone frigate HMS Lochinvar. In het interbellum was de haven in gebruik als torpedobootjagerbasis onder het commando van kapitein-ter-zee Andrew Cunningham, 1ste burggraaf van Hyndhope, die tijdens de Tweede Wereldoorlog Admiral of the Fleet was.[10] Tegenwoordig is de marinehaven gepacificeerd tot een jachthaven van 300 ligplaatsen met de Port Edgar Yacht Club.[11]
