Resolutie 311 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was de derde van vier VN-resoluties die de Veiligheidsraad op die dag aannam. Dat gebeurde met veertien stemmen voor en één onthouding, van Frankrijk.
De Veiligheidsraad:
- Merkt bezorgd de ernstiger wordende situatie in Zuid-Afrika op die voortkomt uit de apartheidspolitiek en onderdrukking.
- Heeft de verklaringen van de genodigden gehoord.
- Neemt akte van de verklaring van het Speciaal Comité over Apartheid.
- Betreurt Zuid-Afrika's pertinente weigering om de resoluties van de Veiligheidsraad over een vreedzame oplossing uit te voeren.
- Is erg bezorgd dat de situatie de internationale vrede en veiligheid verstoort.
- Bemerkt de versterking van het Zuid-Afrikaanse leger.
- Is ervan overtuigd dat dringende maatregelen moeten worden genomen om de uitvoering van zijn resoluties te verzekeren.
- Veroordeelt Zuid-Afrika voor het doorzetten van zijn apartheidspolitiek.
- Herhaalt zijn gekantheid tegen de apartheid.
- Erkent de legitimiteit van de strijd der onderdrukten in Zuid-Afrika voor hun rechten.
- Roept Zuid-Afrika op dringend alle opgesloten opponenten van de apartheid vrij te laten.
- Roept alle landen op het wapenembargo tegen Zuid-Afrika strikt na te leven.
- Vraagt iedereen bij te dragen aan het VN-fonds voor de slachtoffers van apartheid.
- Prijst iedereen die meewerkt aan de opleiding van Zuid-Afrikanen en vraagt anderen hiermee te beginnen.
- Besluit dat het een dringende kwestie is om naar nieuwe manieren te zoeken om de situatie van apartheid in Zuid-Afrika op te lossen.
Resoluties van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties uit 1972