Rik Van Steenbergen | ||||
---|---|---|---|---|
Van Steenbergen in een El Gráfico editie van 1953
| ||||
Persoonlijke informatie | ||||
Volledige naam | Hendrik Van Steenbergen | |||
Bijnaam | The Boss, Grote Rik; Rik I | |||
Geboortedatum | 9 september 1924 | |||
Geboorteplaats | Arendonk | |||
Overlijdensdatum | 15 mei 2003 | |||
Overlijdensplaats | Antwerpen | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline(s) | Weg en Baan | |||
Specialisatie(s) | Sprinter, Klassiekers, Zesdaagsen | |||
Beste prestaties | ||||
Milaan-San Remo | 1e (1954) | |||
Gent-Wevelgem | 4e (1953) | |||
Ronde van Vlaanderen | 1e (1944, 1946) | |||
Parijs-Roubaix | 1e (1948, 1952) | |||
Ronde van Italië | 2e (1951) 15 etappezeges | |||
Ronde van Frankrijk | 4 etappezeges | |||
Ronde van Spanje | 5e (1956) 6 etappezeges | |||
WK op de weg | 1e (1949, 1956, 1957) | |||
|
Rik Van Steenbergen (Arendonk, 9 september 1924 – Antwerpen, 15 mei 2003) was een Belgisch wielrenner in de jaren veertig, vijftig en zestig.
Als beroepsrenner, tussen 1942 en 1966, won Van Steenbergen onder andere twee keer de Ronde van Vlaanderen, twee keer Parijs-Roubaix, twee keer de Waalse Pijl, een keer Parijs-Brussel en een keer Milaan-San Remo. Hij werd driemaal wereldkampioen op de weg. Hij was de snelste in verscheidene etappes in de Ronde van Frankrijk en de Ronde van Italië en won eenmaal het puntenklassement in de Ronde van Spanje.
In 1948 kreeg hij bij de overwinning in Parijs-Roubaix de "Gele wimpel" uitgereikt, de onderscheiding voor het hoogste uurgemiddelde behaald in een internationale klassieker. Hij verbeterde hiermee de prestatie van de Italiaan Jules Rossi uit 1938.
Gedurende zijn carrière reed Van Steenbergen ook met grote regelmaat op de piste. In het bijzonder vanaf eind jaren vijftig tot de tweede helft van de jaren zestig, toen hij zijn activiteiten op de weg geleidelijk afbouwde, behoorde Van Steenbergen tot de dominante renners binnen het zesdaagsepeloton en won uiteindelijk 40 zesdaagsen, waarvan 19 met zijn landgenoot Emile Severeyns, een groot aantal meetings, en werd in deze jaren bovendien ook viermaal Europees kampioen koppelkoers (1957/58, 1958/59, 1959/60, 1960/61 (met Severeyns) en 1962/63 (met Palle Lykke) en eenmaal Europees kampioen omnium (1959).
Een krant berekende ooit dat hij één miljoen kilometer aflegde. Onderweg behaalde hij 1645 triomfen en draaide tot zijn 43ste mee aan de top.
Na zijn actieve wielercarrière raakte Van Steenbergen een tijd lang aan lager wal. In 1968 speelde hij zelfs mee in een erotische film, Pandora, om wat extra geld te kunnen verdienen. Deze film werd op 9 september 2010 uitzonderlijk en eenmalig nog eens in een Antwerpse bioscoop vertoond.[1][2]
Rik Van Steenbergen wordt gezien als een medisch wonder, vanwege het uitzonderlijk grote hart dat hij had. Van Steenbergen overleed in 2003 in Antwerpen.
Van 1991 tot 2012 vond in Aartselaar jaarlijks de naar Van Steenbergen vernoemde wielerwedstrijd Memorial Rik Van Steenbergen plaats. Deze wordt vanaf 2019 opnieuw georganiseerd, maar dan in de Kempen, met de start in Beerse en de aankomst in zijn geboortedorp Arendonk.[3]
In 2004 werd in Arendonk een bronzen buste onthuld van de sportman (beeldhouwster Anne-Marie Volders, sokkel naar ontwerp van leerlingen van De Gemeentelijke Academie voor Schone Kunsten van Arendonk)
In 2005 eindigde hij op nr. 85 in de Vlaamse versie van De Grootste Belg.
1943
1944
1945
1946
1947
1948
1949
1950
1951
1952
1953
1954
1955
1956
1957
1958
1959
1960
1961
1962
1963
1964
Nr. | Jaar | Zesdaagse van | Samen met |
---|---|---|---|
1 | 1948 | Brussel | Marcel Kint |
2 | 1949 | Brussel | Marcel Kint |
3 | 1950 | Antwerpen | Achiel Bruneel |
4 | 1951 | Brussel | Stan Ockers |
5 | 1952 | Parijs | Achiel Bruneel |
6 | 1954 | Gent | Stan Ockers |
7 | 1955 | Antwerpen | Stan Ockers |
8 | 1955-2 | Gent | Emile Severeyns |
9 | 1955 | Brussel | Emile Severeyns |
10 | 1956 | Dortmund | Emile Severeyns |
11 | 1956 | Brussel | Emile Severeyns |
12 | 1957 | Berlijn | Emile Severeyns |
13 | 1957 | Gent | Fred de Bruyne |
14 | 1958 | Antwerpen | Emile Severeyns en Reginald Arnold |
15 | 1958 | Frankfurt | Emile Severeyns |
16 | 1958 | Brussel | Emile Severeyns |
17 | 1958 | Kopenhagen | Emile Severeyns |
18 | 1959 | Zürich | Emile Severeyns |
19 | 1959 | Dortmund | Klaus Bugdahl |
20 | 1959 | Gent | Fred de Bruyne |
21 | 1960 | Århus | Emile Severeyns |
22 | 1960 | Brussel | Emile Severeyns |
23 | 1960 | Kopenhagen | Emile Severeyns |
24 | 1961-1 | Berlijn | Klaus Bugdahl |
25 | 1961 | Dortmund | Emile Severeyns |
26 | 1961 | Zürich | Emile Severeyns |
27 | 1962 | Keulen | Emile Severeyns |
28 | 1962 | Milaan | Emile Severeyns |
29 | 1962 | Brussel | Palle Lykke |
30 | 1963 | Antwerpen | Palle Lykke en Leo Proost |
31 | 1963 | Madrid | Jos de Bakker |
32 | 1963 | Frankfurt | Palle Lykke |
33 | 1964 | Milaan | Leandro Faggin |
34 | 1964 | Madrid | Federico Bahamontes |
35 | 1965 | Bremen | Palle Lykke |
36 | 1965 | Milaan | Gianni Motta |
37 | 1965 | Essen | Peter Post |
38 | 1965 | Toronto | Emile Severeyns |
39 | 1965 | Quebec | Emile Severeyns |
40 | 1965 | Madrid | Romain Deloof |
Aantal | Samen met |
---|---|
19 |
|
4 |
|
3 |
|
2 |
|
1 |
|
|
|