Rudolf Koumans | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Rudolf (Ruud) Leopold Koumans | |||
Geboren | 2 februari 1929 | |||
Overleden | 12 november 2017 | |||
Land | Nederland | |||
Beroep | muziekpedagoog | |||
Instrument | piano, altviool | |||
Leraren | Everhard van Beijnum, Henk van Calsteren, Martin J. Lürsen, Henri Geraedts, Sem Dresden | |||
Belangrijkste werken | Symphonie no. 1, Symfonie no. 2, Tollens-Symphonie, Ouverture, Missa Neerlandica, IJslandsuite, Kleine Suite voor strijkorkest en Concertino voor klarinet en blaasorkest | |||
(en) MusicBrainz-profiel | ||||
|
Rudolf (Ruud) Leopold Koumans (Delft, 2 februari 1929 - Den Haag, 12 november 2017) was een Nederlands componist, muziekpedagoog en pianist.
Vanaf zeer jonge leeftijd kreeg Ruud piano- en muziekles van zijn moeder totdat hij ging studeren aan het conservatorium. Na zijn eindexamen gymnasium in zijn geboortestad in 1946 studeerde Ruud Koumans enige tijd Franse taal en letterkunde aan de Rijksuniversiteit in Leiden, maar ging begin 1948 over op een muziekstudie aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag. Hij studeerde daar bij Everhard van Beijnum piano, Henk van Calsteren altviool, Martin J. Lürsen en Henri Geraedts muziektheorie. Hij behaalde als eerste muziektheoreticus de zilveren Mr. Fockmedaille. Afgezien van enige compositielessen bij Sem Dresden (1946 en 1948) is Koumans als componist autodidact.
In 1952 volgde hij zijn leraar Martin J. Lürsen op als leraar muziektheorie aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag; van 1957 tot 1989 was hij hoofdleraar muziektheorie en harmonieleer. Daarna wijdde hij zich in hoofdzaak aan het componeren. Ruud Koumans woonde in Rijswijk (Zuid-Holland). Al zijn composities, waaronder -zoals hij ze zelf noemde- zijn jeugdzonden vanaf zijn negende jaar, zijn opgenomen in het Nederlands Muziek Instituut in Den Haag.
Ruud was een groot liefhebber van kamermuziek en zeer actief als pianist en altist. Hij componeerde veel werken voor leerlingen voor diverse instrumenten in kleine bezetting in zijn eigen muziekidioom. Het domein van de romantische muziekperiode interesseerde hem sterk, Bartók, Ravel, Strawinsky.
Rudolf Koumans is de zoon van Robert Herman Cato Koumans (Bob) en Johanna Ida Stortenbeker. Bob is geboren in Oenjaran (Java, Nederlands Oost-Indië), 11 mei 1892 en overleden in Oranienburg - Sachsenhausen, 14 maart 1942. [1] Zijn moeder is geboren op 6 mei 1895 in Buitenzorg (Ned. Oost-Indië) en overleden in Leidschendam op 28 januari 1982. Zij is zowel voor piano als cello afgestudeerd aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Zijn ouders woonden in Delft in het Agnetapark, een geheel van in kleine groepjes gelegen woningen voor de werknemers van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek, waar zijn vader werkzaam was. In dit park is het Robert Koumansplein vanaf 16 juli 1945 vernoemd naar zijn vader, die verzetsstrijder was in de Tweede Wereldoorlog en is omgekomen in concentratiekamp Oranienburg. Bob Koumans was afgestudeerd aan de Technische Hogeschool Delft als elektrotechnisch ingenieur. Ruud had twee oudere broers Jan en Willem. [2] De aanleg, passie en het gevoel voor muziek komt van de kant van de moeder. Alle drie de broers kregen muziekles van haar. Er werd thuis veel gemusiceerd en gezongen. Jan zong Franse chansons. Er waren muziekavonden thuis.