Stad in Nederland 
| |||
|---|---|---|---|
| |||
| Sint-Bonifatiuskerk. | |||
  | |||
| Situering | |||
| Provincie |  Noord-Holland
| ||
| Gemeente |  Zaanstad
| ||
| Coördinaten | 52° 27′ NB, 4° 50′ OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 23 km² | ||
| Inwoners (2021-01-01) |
78.705[1] (3.422 inw./km²) | ||
| Inwonersnaam | Zaandammer/ Zaankanter | ||
| Overig | |||
| Postcode | 1500-1509 | ||
| Netnummer | 075 | ||
| Woonplaatscode | 1884 | ||
| Detailkaart | |||
| |||
| Locatie in de gemeente Zaanstad | |||
| Foto's | |||
| |||
| Het uit 2011 daterende gemeentehuis van Zaanstad, waarvan de architectuur is geïnspireerd op traditionele Zaanse huisjes | |||
| |||
| Oostzijderkerk | |||
| |||
Zaandam is een stad en een voormalige gemeente in de provincie Noord-Holland. De stad heeft 78.705 inwoners (1 januari 2021).[1] Het is qua inwonertal de grootste plaats binnen de gemeente Zaanstad, daar waar Assendelft de grootste oppervlakte heeft.
Zaandam ligt aan weerszijden van de Zaan. De kern wordt gevormd door twee parallelle dijken aan weerszijden van de Zaan: Oostzijde en Westzijde. Later ging men haaks hierop paden aanleggen, het veld in, waar de molens stonden. Vooral in de buurt van de Oostzijderkerk heeft enige centrumvorming plaatsgevonden. In de 19e eeuw heeft verdere centrumvorming plaatsgevonden langs de Gedempte Gracht en enkele parallel daaraan verlopende straten. Dit centrum is inmiddels voorzien van structuur door middel van het plan Inverdan, een project waarbinnen het centrum en het stationsgebied een opknapbeurt hebben gehad.
Het Burgemeester In 't Veldpark is het grootste stadspark van Zaandam en in de gemeente Zaanstad. Het beslaat zo'n 21 hectare en is aangelegd in de jaren 50 van de twintigste eeuw. Het park dankt haar naam aan Joris in 't Veld (1895-1981), burgemeester van Zaandam van 1937-1948. In het park is ook een 2 hectare grote Heemtuin.
Zie Zaanse Schans voor het hoofdartikel over dit onderwerp.De Zaanse Schans is een buurt in Zaandam, gelegen aan de oostoever van de Zaan, in de Kalverpolder. Het is een bekende openluchtattractie met jaarlijks honderdduizenden bezoekers (in 2015 1,9 miljoen).
De Zaanse Schans is geen museum, maar een vrij toegankelijk gebied dat begin jaren zestig van de twintigste eeuw is ontstaan. Wegens stadsvernieuwing en fabrieksuitbreidingen dreigden veel historische, veelal houten panden te worden gesloopt. Het idee ontstond om een reservaat te ontwikkelen voor de bedreigde panden en de specifieke Zaanse houtbouw zodoende voor het nageslacht te bewaren.
Doordat het gebied gaandeweg aantrekkingskracht begon uit te oefenen op bezoekers, ontstond onbedoeld een toeristische attractie van formaat. Hierop werd ingespeeld door in enkele historische woonhuizen en pakhuizen kleinschalige musea te vestigen (onder andere het Nederlands Uurwerken Museum, Bakkerijmuseum In de Gecroonde Duyvekater en een replica van de eerste kruidenierswinkel van Albert Heijn). Daarnaast zijn op de Zaanse Schans onder meer gevestigd een klompenmakerij annex -museum, een kaasmakerij, een kuiperij, een tingieterij, restaurants, souvenirswinkels en een bed and breakfast. Bij de Zaanse Schans bevindt zich ook het Zaans Museum. Dit bevat cultuurhistorische en streekgebonden collecties over woon- en industriële cultuur van de Zaanstreek. In 2009 heeft koningin Beatrix het Verkade Paviljoen geopend waarin de collectie van dit Zaandamse bedrijf wordt getoond compleet met enkele werkende productielijnen. Naast de woon- en pakhuizen maakt ook een aantal industriemolens deel uit van de Zaanse Schans: een specerijenmolen, een verf- of krijtmolen, twee houtzaagmolens, twee oliemolens en een lattenzager. In de onmiddellijke omgeving zijn voorts nog een korenmolen en een oliemolen te vinden.
Zaandam telt tientallen rijksmonumenten.
Zaandam heeft vier 17e-eeuwse kerken:
Aan de Oostzijde en Westzijde zijn vooral in de tweede helft van de negentiende eeuw veel villa's gebouwd. Aan de Oostzijde zijn deze bijna allemaal gesloopt voor de fabrieken van onder meer Albert Heijn, maar aan de Westzijde staan er nog veel. De villa's hebben verschillende bouwstijlen; sommige zijn in Italiaanse stijl gebouwd, zoals Westzijde 39. Veel van de vrijstaande huizen aan de Westzijde zijn verbouwd tot winkel of kantoor, waardoor tuinen en deuren vaak verdwenen zijn. Westzijde 38, gebouwd rond 1730, is een van de weinige nog resterende exponenten van rijke, in steen gebouwde koopmanshuizen in Zaandam.
Zaandam is bereikbaar via verschillende autowegen, waaronder de:
Zaandam beschikt over twee spoorwegstations: station Zaandam en station Zaandam Kogerveld. Het stads- en streekvervoer wordt verzorgd door EBS.
Zaandam is in 1811 ontstaan door samenvoeging van de plaatsen Oostzaandam, dat deel uitmaakte van de banne Oostzaan (en zelf tussen 1795 en 1811 een zelfstandige gemeente was), en Westzaandam, dat deel uitmaakte van de banne Westzaan. In een document van 21 oktober 1811 werd Zaandam door keizer Napoleon Bonaparte genoemd als stad.
In de 17e en 18e eeuw was de plaats nauw verbonden met de walvisvaart. Hiernaar wordt verwezen in het wapen van Zaanstad, dat als schildhouder twee walvissen heeft. In dezelfde periode telde Zaandam zo'n 50 scheepswerven die tientallen zeeschepen per jaar bouwden. Omdat een flink deel van de werven aan de Binnenzaan was gelegen, was op de Hogendam een overtoom (de grootste ter wereld) aangelegd die de schepen overhaalde naar de Voorzaan. De Zaandamse scheepsbouw was befaamd; tsaar Peter de Grote van Rusland bracht in 1697 en 1717 bezoeken aan Zaandam.
In Zaandam en de Zaanstreek is van oudsher veel bedrijvigheid gevestigd aan de oevers van de rivier de Zaan. Diverse industrieën zoals de voedingsmiddelenindustrie en de verfchemie hebben hier hun vestigingsplaats gekozen. In de loop van de 19e eeuw vestigden zich vele industriële bedrijven langs de Zaan, die op stoomkracht in plaats van windkracht waren gebaseerd, en die deels weer tot industrieel monument zijn geworden. Daarvoor, vanaf het begin van de 17e tot en met het derde kwart van de 19e eeuw was de Zaanstreek een enorm industrieel molengebied. Honderden windmolens zaagden het hout uit Scandinavië, het Oostzeegebied en Duitsland, voornamelijk voor de scheepsbouw, maar ook voor de woningen, molens en pakhuizen. Naast de houtzaagmolens stonden er tientallen andere molens: pelmolens, papiermolens, oliemolens, verfmolens, snuifmolens, specerijenmolens en volmolens. Vanaf ongeveer 1850 is de windkracht, aanvankelijk langzaam, verdrongen door stoomkracht.
Zaandam was tot in de tweede helft van de 20e eeuw een zeer belangrijke houthaven. Het eiland in de Voorzaan en het Westzijderveld waren eeuwenlang het domein van de houtbedrijven (zoals William Pont) en langs het Noordzeekanaal ten westen van de voormalige Hembrug lagen de houtverwerkende bedrijven van Bruynzeel. Zaandam is ook bekend om zijn cacaoverwerkende industrie. Verkade is nog steeds een van de toonaangevende chocoladefabrieken van Nederland. Gedurende de gehele 20e eeuw was in Zaandam ook het bedrijf Artillerie-Inrichtingen gevestigd dat vuurwapens, artillerie en munitie maakte voor het Nederlands Leger en het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger.
In 1974 ging Zaandam op in de gemeente Zaanstad en sinds 14 november 2011 is het daarvan de hoofdplaats.
Sinds 2008 is Zaandam bezig met een herinrichting in het centrum. Onderdeel van het project, Inverdan geheten, was de realisatie van een nieuw gemeentehuis, dat sinds januari 2012 het oude gemeentehuis de Bannehof in Zaandijk vervangt. Het winkelgebied is uitgebreid en er zijn nieuwe woningen (appartementen) gerealiseerd en een bioscoop. De opening van het Inntel Hotel Zaandam in maart 2010 trok wereldwijde aandacht.
