![]() Zdjęcie z Teleskopu Hubble’a | |
Odkrywca |
Jeffrey Larsen[1] |
---|---|
Data odkrycia |
21 czerwca 2003[1] |
Numer kolejny |
174567 |
Oznaczenie tymczasowe |
2003 MW12 |
Charakterystyka orbity (2023-09-13) | |
Przynależność obiektu |
|
Półoś wielka | |
Mimośród |
0,1455[1] |
Peryhelium | |
Aphelium | |
Okres obiegu wokół Słońca |
308,9[1] lat |
Inklinacja |
21,52[1]° |
Charakterystyka fizyczna | |
Średnica |
ok. 740[2] km |
Masa |
2,65 ± 0,04 ×1020 kg |
Średnia gęstość |
ok. 1,27[3] g/cm3 |
Okres obrotu | |
Albedo |
ok. 0,1[3] |
Jasność absolutna | |
Satelity naturalne |
1 – Ilmarë |
(174567) Varda – planetoida z grupy obiektów transneptunowych[1] typu cubewano[2].
Planetoida została odkryta 21 czerwca 2003 roku[1] przez Jeffreya Larsena w Narodowym Obserwatorium Kitt Peak[1].
Planetoida została nazwana imieniem Vardy – postaci fikcyjnej z Silmarillionu J.R.R. Tolkiena – istoty nadprzyrodzonej, twórczyni gwiazd świecących nad Śródziemiem[4]. Przed jej nadaniem planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe 2003 MW12 i stały numer 174567.
W 2023 roku planetoida znajdowała się w odległości ok. 46,0 au[5] od Słońca, a przejdzie przez peryhelium w 2096 roku[1]. Już po odkryciu udało się ją zlokalizować na wcześniejszych zdjęciach wykonanych począwszy od 19 marca 1980 roku[6]. W sumie wykonano ponad 300 pomiarów jej pozycji[1].
W 2011 roku doniesiono o odkryciu księżyca planetoidy na zdjęciu wykonanym 26 kwietnia 2009 roku przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a[3]. Ma on średnicę około 326 km i krąży wokół Vardy w odległości około 4800 km w czasie 5,75 dni[3]. W 2014 roku został nazwany Ilmarë, od imienia służebnicy Vardy[4].