8 kwietnia – Tadeusz Kościuszko mianował Bartosza Głowackiego chorążym regimentu grenadierów krakowskich, w nagrodę za bohaterstwo wykazane w bitwie pod Racławicami.
5 maja – insurekcja kościuszkowska: przeważające siły rosyjskie pod dowództwem gen. mjr. Fiodora Denisowa osaczyły pod Połańcem armię powstańczą maszerującą na Warszawę. Oddziały Naczelnika Siły Zbrojnej Tadeusza Kościuszki zamknęły się w obozie warownym, w którym przebywały do 16 maja, gdy idąca z odsieczą dywizja gen. mjr Jana Grochowskiego zmusiła Rosjan do zwinięcia blokady i wycofania się na zachód.
Tadeusz Kościuszko wydał uniwersał połaniecki znoszący poddaństwo osobiste chłopów, zakazujący ich rugowania z gruntu oraz zmniejszający wymiar pańszczyzny; był to ostatni akt prawny I Rzeczypospolitej.
10 maja – insurekcja kościuszkowska: Tadeusz Kościuszko powołał Radę Najwyższą Narodową, która miała pełnić funkcje cywilnej władzy powstania.
13 maja – insurekcja kościuszkowska: przebywające w warownym obozie pod Połańcem wojska powstańcze odparły atak oddziałów rosyjskich gen. mjr. Fiodora Denisowa.
8 czerwca – insurekcja kościuszkowska: oddziały generała Józefa Zajączka, które miały za zadanie utrzymać obronę na linii Bugu, zostały pobite pod Chełmem przez wojska rosyjskie.
6 września – insurekcja kościuszkowska: zakończyło się oblężenie Warszawy. Rankiem armia pruska Fryderyka Wilhelma II opuściła obóz na Woli i odmaszerowała na zachód.
18 września – insurekcja kościuszkowska: Rada Najwyższa Narodowa postanowiła zamienić pospolite ruszenie włościan na pobór: 1 rekruta z 10 domów i konia jezdnego z 50 domów.