A1 Grand Prix – nieistniejąca[1] seria wyścigowa uznawana za puchar świata w sportach motorowych. W A1 Grand Prix rywalizowały raczej kraje niż poszczególni kierowcy. Wyścigi odbywały się między listopadem a kwietniem, dzięki czemu seria nie kolidowała z Formułą 1. Całą infrastrukturą i dostarczaniem bolidów na potrzeby zespołów zajmowała się organizacja A1, a właściciele ekip mogli się skupić na prowadzeniu biznesu, czerpiąc zyski ze sponsoringu i reklam. Każdy zespół mógł wystawić do wyścigu tylko jeden bolid. Unikatową rzeczą w tych wyścigach było to, że kierowca i każdy członek w zespole oraz sponsorzy musieli pochodzić z danego kraju. Każda drużyna dysponowała takim samym samochodem. Serię założył szejk Maktoum Hasher Maktoum Al-Maktoum.
przednie i tylne zawieszenie: podwójne wahacze pchane, podwójne sprężyny śrubowe wokół amortyzatora / regulowany prześwit oraz nachylenie i zbieżność kół / regulowane układy "anti-dive" i "anti-squat" pomagające utrzymać podwozie w równoległym położeniu do nawierzchni odpowiednio podczas hamowania oraz przyspieszania
podwozie: powłoka z włókna węglowego, rdzeń aluminiowy o strukturze plastra miodu / pozytywne wyniki testów zderzeniowych / boczne panele osłonkowe zgodne z wymogami FIA
nadwozie: z lekkich, odpowiednio nasyconych kompozytów z włókna węglowego
przekładnia zmiany biegów: elektryczno-mechaniczna, sekwencyjna, 6-biegów (+wsteczny), sterowanie łopatkami przy kierownicy
układ napędowy: 3-przegubowe wały napędowe
hamulce: stalowe tarcze, podkładki z włókna węglowego, 4-tłoczkowe zaciski
amortyzatory: długość instalacyjna 305mm
rozmiar kół: przednie 13 x 11,75 cali / tylne 13 x 16 cali
układ kierowniczy: tytanowa przekładnia 8-zębowa o stożkowej powierzchni tocznej
kierownica: Sparco, średnica 280 mm, zintegrowana tablica rozdzielcza
instr. w kokpicie: kompleksowy, cyfrowy wyświetlacz tablicy rozdzielczej podaje kierowcy informacje o ciśnieniu i temperaturze oleju, obrotach silnika, stanie paliwa oraz czasie ostatniego okrążenia
pas bezpieczeństwa: Sparco, 6-punktowa uprząż
pojemność zbiornika paliwa: 135 l
sprzęgło: AP, automatyczne 2-tarczowe z włókna węglowego
opony: Cooper, standaryzowane typu slick, na mokrą nawierzchnię rowkowane
Specyfikacje silnika:
oznaczenie: ZA1348
konfiguracja: V8 o kącie rozwarcia cylindrów 90 st.
pojemność: 3400 cc
szerokość: 618 mm
wysokość: 542 mm
długość: 443 mm
waga: 121 kg
blok cylindrowy: odlew piaskowy ze stopu aluminium
głowica cylindrowa: odlew piaskowy ze stopu aluminium
sterowanie zaworami: 4 wałki rozrządu w głowicach (po 2 na rząd), 4 zawory na cylinder
zarządzanie silnikiem: ZEMS (Zytek Engine Management System) wersja 4.6.1
moduł zapłonowy: Zytek DCDI w systemie "coil over plug" (każda świeca zapłonowa posiada osobną cewkę)
świeca zapłonowa: NGK
liczba oktanowa paliwa: 100
max. moment obrotowy: 330 funtów na stopę - 442 Nm
max. moc: 550 bhp - 412 kW
Uwaga! Każdy pojazd będzie wyposażony w tzw. "power to pass button", czyli przycisk doładowujący silnik o dodatkowe 30 bhp (z 520 na 550) na kilka sekund. Będzie mógł być on używany cztery razy podczas krótkiego i osiem podczas długiego wyścigu.
Weekend wyścigowy
Podczas każdej rundy rozgrywane są dwa wyścigi: sprint i długi wyścig. Kwalifikacje składają z czterech 15 minutowych części.
Punktacja sprint:
1. miejsce - 6 pkt
2. miejsce - 5 pkt
3. miejsce - 4 pkt
4. miejsce - 3 pkt
5. miejsce - 2 pkt
6. miejsce - 1 pkt
Długi wyścig:
1. miejsce -10 pkt
2. miejsce - 9 pkt
3. miejsce - 8 pkt
4. miejsce - 7 pkt
5. miejsce - 6 pkt
6. miejsce - 5 pkt
7. miejsce - 4 pkt
8. miejsce - 3 pkt
9. miejsce - 2 pkt
10. miejsce - 1 pkt
+ ekstra 1 pkt za najszybszy czas okrążenia w dniu wyścigów.
Pierwszym w historii serii A1 zwycięzcą wyścigu był Nelson Piquet Jr.[2], lecz w nieoficjalnej klasyfikacji kierowców zajął 8 miejsce, gdy najwięcej punktów zdołał uzbierać SzwajcarNeel Jani[3]. Najlepszą ekipą okazała się Francja[4].
Sezon miał zacząć się wyścigiem w Australii, lecz został odwołany[12]. Taki sam los spotkał również dwie następne rundy[13], a seria została wystawiona na sprzedaż[1].
.jpg)
