Concierto de Aranjuez – utwór (koncert na gitarę solo i orkiestrę) autorstwa Joaquína Rodrigi, skomponowany w 1939 roku.
Rodrigo napisał ten koncert dla hiszpańskiego gitarzysty Regina Sainza de la MazyAranjuez, gdzie Rodrigo wraz z żoną spędzali miesiąc miodowy. Chociaż Rodrigo chciał w utworze zawrzeć klimat końca XVIII wieku na dworze Karola IV i Ferdynanda VII (torreadorzy, obrazy Goi), wyczuwalna jest również świadomość tego, co w 1939 roku przeżywał Rodrigo – lęk przed wojną, śmierć dziecka i ciężka choroba żony.
. Tytuł nawiązuje do ogrodów pałacu wKoncert skomponowany jest tradycyjnie i składa się z trzech części:
Część II, Adagio, jest bardzo znana; wiele osób zna ją bez wiedzy o kompozytorze i tytule dzieła. Wykorzystywano ją w wielu filmach.
W 1974 roku Rodrigo opracował autorską transkrypcję utworu na harfę i orkiestrę.
Szczególnie popularny, melancholijny motyw z części drugiej był wielokrotnie wykorzystywany w utworach muzyków rozrywkowych. Opiera się na nim piosenka Aranjuez, mon amour, którą w 1967 roku nagrał Richard Anthony, a w 1988 roku Jean-François Maurice[1]. Motyw ten wykorzystał również José Feliciano („Aranjuez con Tu Amor”), jak i pianista jazzowy Chick Corea.
W 1982 roku Adagio zostało przearanżowane i dodano słowa. Autorami tej wersji są Herbert Kretzmer i Hal Shaper, a piosenkę pod tytułem Follow me zaśpiewał Demis Roussos. Utwór został również wykorzystany w japońskim anime z 2004 roku Ghost in the shell 2: Innocence. Follow me zaśpiewała w nim Kimiko Itō (sama piosenka nagrana w 1989 roku).