 Diane di Prima (2004) | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia 1934 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 października 2020 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki |
poezja |
Diane di Prima (ur. 6 sierpnia 1934 w Nowym Jorku, zm. 25 października 2020 w San Francisco[1]) – amerykańska poetka[2][3].
Była wnuczką anarchisty Domenica Mallozziego[4][5].
Zaczęła pisać w wieku siedmiu lat, jako nastolatka korespondowała m.in. z Ezrą Poundem[6]. Studiowała w Swarthmore College[2]. Była to jedna z pierwszych szkół koedukacyjnych w USA[6]. Przez wiele lat mieszkała na Manhattanie, gdzie znana była jako czołowa przedstawicielka ruchu bitników[2][3]. Założycielka Nowojorskiego Teatru Poetyckiego oraz wydawnictwa Poets Press, razem z Amirim Baraką redagowała literacki biuletyn „The Floating Bear”[2][3]. W 1966 przeniosła się do Millbrook (Nowy Jork) i przez kilka lat mieszkała w psychodelicznej społeczności Timothy'ego Leary'ego.
Dwadzieścia lat mieszkała i pracowała w północnej Kalifornii, gdzie uczestniczyła w politycznej działalności ruchu Diggers, żyła w komunie późnych lat sześćdziesiątych, studiowała buddyzm Zen, sanskryt i alchemię[3]. Urodziła pięcioro dzieci. Od 1980 do 1986 nauczała hermetycznych i ezoterycznych tradycji w poezji w New College of California. Jej prace zostały przetłumaczone na dwadzieścia języków.
W San Francisco wykładała w Institute of Magical and Healing Arts. Wydała ponad trzydzieści zbiorów poetyckich oraz wspomnienia Recollections of My Life as a Woman (2001)[3].
