Frakcje w Parlamencie Europejskim – grupy w Parlamencie Europejskim zrzeszające eurodeputowanych z różnych państw według przynależności politycznej.
Frakcje zostały uznane w 1953 przez Zgromadzenie Parlamentarne EWWiS. Minimalną liczbę członków tworzących nową grupę określono na dziewięciu. Obecnie wszelkie kwestie dotyczące tworzenia i funkcjonowania grup politycznych Parlamentu Europejskiego zawiera jego regulamin. W czasie IV i V kadencji PE (1994–2004) do utworzenia nowej frakcji limity wynosiły odpowiednio:
- brak możliwości powołania frakcji przez przedstawicieli jednego państwa,
- 23 deputowanych z dwóch państw,
- 18 deputowanych z trzech państw,
- 14 deputowanych z czterech lub więcej państw.
W VI kadencji (2004–2009) do utworzenia nowej frakcji trzeba było posłów z co najmniej jednej piątej państw członkowskich:
- 19 deputowanych z pięciu państw (2004–2006),
- 20 deputowanych z sześciu państw (2007–2009).
Do zmiany w trakcie kadencji doszło w związku z rozszerzeniem UE z dniem 1 stycznia 2007 o dwa nowe państwa członkowskie (Rumunia i Bułgaria).
W 2008 Parlament przyjął nową zasadę, na mocy której w nowej kadencji (2009–2014) limit podniesiony został do 25 deputowanych reprezentujących minimum 7 państw (jedna czwarta państw członkowskich).
Skrót |
Nazwa |
Europartie |
Orientacja polityczna |
Lider |
Liczba posłów[1][2]
|
EPP
|
Grupa Europejskiej Partii Ludowej (Chrześcijańscy Demokraci)
|
Europejska Partia Ludowa (EPP)
|
chrześcijańska demokracja, liberalny konserwatyzm
|
Manfred Weber[3]
|
188
|
S&D
|
Grupa Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów w Parlamencie Europejskim
|
Partia Europejskich Socjalistów (PES)
|
socjaldemokracja, progresywizm
|
Iratxe García Pérez[4]
|
136
|
PfE
|
Patrioci za Europą
|
Tożsamość i Demokracja (ID)
|
eurosceptyzm, nacjonalizm, prawicowy populizm
|
Jordan Bardella
|
83
|
ECR
|
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy
|
Partia Europejskich Konserwatystów i Reformatorów (ECR) Europejski Chrześcijański Ruch Polityczny (ECPM)
|
konserwatyzm, liberalizm gospodarczy, lekki eurosceptycyzm
|
Nicola Procaccini,
Joachim Brudziński
|
78
|
RE
|
Grupa Renew Europe
|
Partia Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (ALDE) Europejska Partia Demokratyczna (EDP)
|
liberalizm, centryzm, konserwatywny liberalizm
|
Valerie Hayer[5]
|
77
|
G/EFA
|
Grupa Zielonych / Wolne Przymierze Europejskie
|
Europejska Partia Zielonych (EGP) Wolny Sojusz Europejski (EFA)
Europejska Partia Piratów (PPUE)
Volt Europa (Volt)
|
zielona polityka, regionalizm, progresywizm, separatyzm
|
Bas Eickhout,
Terry Reintke[6]
|
53
|
GUE/NGL
|
Grupa Lewicy w Parlamencie Europejskim – GUE/NGL
|
Partia Europejskiej Lewicy (PEL) Europejska Lewica Antykapitalistyczna (EACL) Sojusz Nordyckiej Zielonej Lewicy (NGLA)
Teraz Ludzie! (NTP!)
|
socjalizm demokratyczny, eurosceptycyzm, zielony socjalizm
|
Martin Schirdewan,
Manon Aubry[7][8]
|
46
|
ESN
|
Europa Suwerennych Narodów
|
–
|
skrajna prawica, suwerenizm, eurosceptycyzm
|
René Aust,
Stanisław Tyszka
|
25
|
NI
|
Niezrzeszeni
|
–
|
–
|
–
|
32
|
–
|
Razem
|
–
|
–
|
–
|
718
|
stan na 16 lipca 2024 roku.
- Europejska Partia Ludowa – Europejscy Demokraci (EPP-ED), federacyjna grupa, funkcjonowała w latach 1999–2009, była najliczniejsza w PE. Po odejściu m.in. brytyjskiej Partii Konserwatywnej EPP reaktywowała własną grupę, istniejącą w czterech pierwszych kadencjach Europarlamentu.
- Unia na rzecz Europy Narodów (UEN) – funkcjonowała w latach 1999–2009, grupowała deputowanych konserwatywnych i umiarkowanie eurosceptycznych.
- Niepodległość i Demokracja (IND/DEM) – funkcjonowała w latach 2004–2009, eurosceptyczna, grupująca zarówno liberałów jak i konserwatystów.
- Tożsamość, Tradycja i Suwerenność (ITS) – powołana przez polityków całkowicie przeciwnych idei integracji europejskiej w obecnym kształcie i uchodzących za prawicowych ekstremistów. Istniała w okresie między 15 stycznia a 14 listopada 2007[9].
- Grupa na rzecz Europy Demokracji i Różnorodności – funkcjonowała w latach 1999–2004, zrzeszając deputowanych z partii o nastawieniu eurosceptycznym. Po wyborach w 2004 przekształciła się w grupę Niepodległość i Demokracja.
- Tożsamość i Demokracja – funkcjonowała w latach 2019–2024, zrzeszając deputowanych z partii o nastawieniu prawicowo populistycznym i eurosceptycznym. Po wyborach w 2024 przekształciła się w grupę Patrioci za Europą.
- ↑ Zestawienie posłów według państwa członkowskiego i według grupy politycznej | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2024-07-16] (pol.).
- ↑ Przeglądanie tabeli przestawnej | Wyszukiwanie | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], www.europarl.europa.eu [dostęp 2024-07-16] (pol.).
- ↑ Strona główna | Manfred WEBER | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-12-13] (pol.).
- ↑ Strona główna | Iratxe GARCÍA PÉREZ | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-12-13] (pol.).
- ↑ Strona główna | Stéphane SÉJOURNÉ | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2023-02-26] (pol.).
- ↑ Strona główna | Terry REINTKE | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2023-02-26] (pol.).
- ↑ Strona główna | Martin SCHIRDEWAN | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-12-13] (pol.).
- ↑ Strona główna | Manon AUBRY | Posłowie do PE | Parlament Europejski [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-12-13] (pol.).
- ↑ Likwidacja frakcji "Tożsamość, Tradycja i Suwerenność". polskieradio.pl, 2007-11-14. [dostęp 2008-07-09].