| Grigorij Alfiejew Григо́рий Алфе́ев | |
| metropolita budapeszteński i węgierski | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1966 |
| metropolita budapeszteński i węgierski | |
| Okres sprawowania |
od 2022 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Nominacja biskupia |
27 grudnia 2001 |
| Chirotonia biskupia |
14 stycznia 2002 |
| Strona internetowa | |
Hilarion, imię świeckie Grigorij Walerijewicz Alfiejew, ros. Григорий Валериевич Алфеев (ur. 24 lipca 1966 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny, w latach 2009-2022 przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych Patriarchatu Moskiewskiego, od 2022 metropolita budapeszteński i węgierski.
W 1984 ukończył średnią szkołę muzyczną im. Gniesinych w Moskwie w klasie kompozycji oraz w klasie skrzypiec[1]. Od 1984 do 1986 odbywał zasadniczą służbę wojskową[1]. Po jej zakończeniu wstąpił jako posłusznik do monasteru Świętego Ducha w Wilnie, gdzie 19 czerwca 1987 złożył przed jego namiestnikiem, archimandrytą Nikitą[2] wieczyste śluby zakonne z imieniem Hilarion[1]. 21 czerwca tego samego roku przyjął święcenia na hierodiakona z rąk arcybiskupa wileńskiego i litewskiego Wiktoryna[2], zaś 19 sierpnia tego samego roku – na hieromnicha[1].
Od 1988 do 1990 był proboszczem parafii św. Mikołaja w Telszach oraz parafii Smoleńskiej Ikony Matki Bożej w Kołajnach[1]. Rok później w trybie zaocznym ukończył moskiewskie seminarium duchowne[1]. W 1990 został proboszczem parafii Zwiastowania w Kownie. Rok później uzyskał w Moskiewskiej Akademii Duchownej tytuł kandydata nauk teologicznych. Przez dwa lata wykładał w moskiewskim seminarium i Akademii język grecki, teologię dogmatyczną, homiletykę oraz Nowy Testament[1]. W latach 1992–1993 był również wykładowcą patrologii na Rosyjskim Prawosławnym Uniwersytecie św. Jana Teologa oraz Nowego Testamentu w Instytucie Teologicznym św. Tichona[1].
W latach 1993–1995 kontynuował studia na uniwersytecie w Oxfordzie, gdzie obronił pracę doktorską z filozofii[1]. Po powrocie do Rosji do 1997 wykładał patrologię w seminariach w Smoleńsku i Kałudze, zaś od 1996 służył dodatkowo w cerkwi św. Katarzyny w Moskwie[1]. W 1999 otrzymał tytuł doktora nauk teologicznych w Instytucie św. Sergiusza w Paryżu[1].
14 stycznia 2002 w soborze Chrystusa Zbawiciela w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa kerczeńskiego, wikariusza eparchii suroskiej. Jeszcze w tym samym roku, 17 lipca, przeniesiono go na stanowisko przedstawiciela Patriarchatu Moskiewskiego przy europejskich organizacjach międzynarodowych, nadając mu równocześnie tytuł biskupa podolskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej[1]. Od 7 maja 2003 był biskupem wiedeńskim i austriackim oraz locum tenens eparchii budapeszteńskiej i węgierskiej[1].
31 marca 2009 został przewodniczącym Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych, otrzymując tytuł biskupa wołokołamskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej[1]. 20 kwietnia 2009 otrzymał godność arcybiskupa, zaś 1 lutego 2010 – metropolity[1]. Jest także proboszczem parafii przy cerkwi Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Moskwie[3].
W 2022 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego odwołał go ze sprawowanego stanowiska przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych i pozbawił stałego miejsca w Synodzie. Metropolita Hilarion został ordynariuszem eparchii budapeszteńskiej i węgierskiej[4].
