Jelita | |
Rodzina | |
---|---|
Data urodzenia | |
Data śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Anna z Działyńskich |
Żona | |
Dzieci |
Urszula Zamoyska |
Odznaczenia | |
Jan Jakub Zamoyski zwany Łaskawym herbu Jelita (ur. 22 lipca 1716, zm. 10 lutego 1790) – wojewoda podolski od 1770, starosta lubelski w latach 1742-1774[1], starosta rostocki, IX Ordynat Ordynacji Zamojskiej.
Syn Michała Zdzisława Zamoyskiego i Anny Działyńskiej. W 1745 poślubił Ludwikę Marię Poniatowską, z którą miał córkę Urszulę.
W 1739 założył pod Warszawą jurydykę Ordynacką[2].
W 1744 roku wybrany posłem chełmskim na sejm[3]. Był posłem województwa czernihowskiego na sejm 1746 roku[4]. Poseł województwa lubelskiego na sejm 1750 roku[5]. Konsyliarz konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[6], poseł na sejm konwokacyjny (1764) z województwa lubelskiego[7]. Był elektorem Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku z województwa lubelskiego i posłem lubelskim na sejm elekcyjny[8].
8 maja 1768 odznaczony Orderem Orła Białego.