Odcisk dłoni Kingi Preis w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach Kinga Anna Preis (ur. 31 sierpnia 1971 we Wrocławiu ) – polska aktorka filmowa i dubbingowa .
Za swoje teatralne wystąpienia i role filmowe zyskała wiele nagród. Jest m.in. sześciokrotną laureatką Polskiej Nagrody Filmowej za pierwszoplanowe role w filmach Cisza (2001) i Komornik (2005) oraz za drugoplanowe w filmach Wtorek (2001), W ciemności (2011), Pod Mocnym Aniołem (2013) i Jak najdalej stąd (2020); zdobyła także 10 nominacji, co uczyniło ją najczęściej nagradzaną i nominowaną aktorką w historii tej nagrody. Jest także zdobywczynią Złotej Kaczki dla najlepszej aktorki roku (2001)[1] . Za role w Poniedziałku (1998), Ciszy i Komorniku otrzymała nagrody na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni .
Absolwentka Liceum Ogólnokształcącego nr II im. Piastów Śląskich z Oddziałami Mistrzostwa Sportowego we Wrocławiu[2] . W 1996 ukończyła wrocławską filię PWST w Krakowie .
Jest aktorką Teatru Polskiego we Wrocławiu [3] . W 1995 zagrała swoją pierwszą rolę, tytułową postać w Kasi z Heilbronnu (reż. Jerzy Jarocki)[4] . W 1998 za występ w Poniedziałku otrzymała nagrodę dla aktorki drugoplanowej na 23. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni . W 1999 roku otrzymała nagrodę główną na 20. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu . W latach 2000–2004 była laureatką Złotych Iglic , nagrody czytelników „Słowa Polskiego – Gazety Wrocławskiej ”[5] . W 2001 za rolę Mimi w Ciszy otrzymała nagrodę za pierwszoplanową rolę kobiecą na 26. FPFF w Gdyni [4] . W 2002 zaśpiewała utwór „Psy Pawłowa” w spektaklu Kombinat w ramach 23. Przeglądu Piosenki Aktorskiej [6] .
W 2005 za występ w Komorniku otrzymała drugą w karierze nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą na 30. FPFF w Gdyni . W 2006 została laureatką Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego , przeznaczonej dla „młodych aktorów wyróżniających się wybitną indywidualnością”[7] . W 2008 za rolę Wandy Boniszewskiej w spektaklu Stygmatyczka Sceny Fakty Teatru Telewizji została nagrodzona podczas VIII Festiwalu Teatru Telewizji Polskiej i Polskiego Radia „Dwa Teatry” w Sopocie[8] . W tym samym roku zaczęła grać rolę Natalii Borowik, gospodynię księdza w serialu Ojciec Mateusz [4] .
Od 2010 jest ambasadorem Fundacji „Wrocławskie Hospicjum dla Dzieci” we Wrocławiu.
W 2020 odebrała Telekamerę dla najlepszej aktorki[9] [10] .
Jest córką austriackiego skrzypka, Rinaldo Preisa i Krystyny Preis, długoletniej pracownicy administracyjnej Opery Wrocławskiej [11] , córki tancerki baletowej Marii Pipkowej[12] . Rodzice aktorki rozwiedli się, gdy Rinaldo Preis podjął decyzję o przeprowadzce do Niemieckiej Republiki Demokratycznej ; zmarł, kiedy Kinga Preis miała siedem lat[13] .
Jej partnerem życiowym jest Piotr Borowiec , operator filmowy[14] [15] . Ma syna, Antoniego[16] .
1996: Opowieści weekendowe: Niepisane prawa – Jolanta
1997: Pokój 107 – Zośka
1997: Farba – Majka
1998: Poniedziałek – Renata
1998: Dom Pirków – matka Pirków
1999: Wrota Europy – Hala
2000–2001: Przeprowadzki – Róża Szczygieł
2000: Twarze i maski – Agnieszka Horn
2000: To ja, złodziej – matka Pyzy, prostytutka
2001: Wtorek – Renata
2001: Cisza – Mimi
2003: Symetria – żona Dawida
2004: Nigdy w życiu! – Kinga
2004: Kryminalni – Teresa Nowacka (odc. 12)
2005: Defekt – Malcowa, żona Szymka
2005: Przybyli ułani – Jadźka, żona Mariana
2005: Karol. Człowiek, który został papieżem – matka Józefa
2005: Komornik – Gosia Bednarek
2005: Boża podszewka II – Maryśka Jurewicz-Lulewicz
2006: Statyści – Bożena Popławska-Ochman
2006: Fundacja – Kazia
2006: Samotność w sieci – Iwona, przyjaciółka Ewy
2006: Samotność w sieci – Iwona, przyjaciółka Ewy
2006: Co słonko widziało – brunetka
2007: Ogród Luizy – psycholog Anna Świątek
2007: Regina – Anna Raj, siostra Reginy
2008: Cztery noce z Anną – Anna P.
2008: Jeszcze raz – Grażyna
2008: Rysa – Zosia
od 2008: Ojciec Mateusz – Natalia Borowik, gospodyni księdza
2009: Dom zły – Bożena Dziabasowa
2009: Idealny facet dla mojej dziewczyny – Plesicowa
2010: Milion dolarów – Bożenka
2010: Joanna – Staszka Kopeć
2010: Nie ten człowiek – klientka w sklepie akwarystycznym
2011: Róża – Amelia
2011: Sala samobójców – psychiatra Karolina
2011: W ciemności – Wanda Socha
2011: Instynkt – Karlikowa (odc. 9)
2012: Ja to mam szczęście! – Joanna Polak
2013: Mazurek – Urszula
2013: Prawo Agaty – Alicja Romaniuk (odc. 50)
2013: Bez tajemnic – Magda, córka Janiny (odc. 2, 17, 32)
2014: Bogowie – matka Ewki
2014: Pod Mocnym Aniołem – Mania
2014–2015: Krew z krwi 2 – prokurator Reszke
2015: Córki dancingu – wokalistka Krysia
2016: Wszystko gra – Roma
2016: Kaprys losu – Zuzanna Zawada
2018: Plan B – Natalia
2018: Pułapka – prokurator Natalia Różańska
2018: 53 wojny – Krystyna
2019–2020: Stulecie Winnych – Bronisława Winna (odc. 1-25)
2019: Mały grand hotel – Viola
2020: Jak najdalej stąd – matka Oli
2021: Rysa [21] – patolog Grażyna Walińska
2021: Zupa nic – Elżbieta Makowska, matka Marty i Kasi
1995: Kasia z Heilbronnu, czyli próba ognia – jako Kasia, przeniesienie spektaklu z Teatru Polskiego we Wrocławiu (Scena na Świebodzkim)
2000: 10 pięter – jako Lidka
2001: Przypadek Klary – jako Klara
2001: Pielgrzymi – jako Artystka
2007: Inka 1946 – jako Maria
2008: Stygmatyczka (Scena Faktu ) – jako Wanda Boniszewska
2008: Golgota wrocławska – jako Róża Szwejcer
↑ Złote Kaczki . filmweb.pl. [dostęp 2012-08-22].
↑ Znani absolwenci . lo2.wroc.pl [dostęp 2019-11-26].
↑ Kinga Preis . [w:] Zespół artystyczny [on-line]. teatrpolski.wroc.pl. [dostęp 2012-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-28)].
↑ a b c Kinga Preis – Artytka Glamour 2012 – Kobieta.pl [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol. ) .
↑ Encyklopedia Wrocławia . Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie , 2006, s. 715.
↑ Republika , republika.art.pl [dostęp 2012-08-22] [zarchiwizowane 2019-08-10] .
↑ Nagroda im. Zbyszka Cybulskiego – laureaci . nagrodacybulskiego.pl. [dostęp 2012-08-22].
↑ Teatr Tv. Stygmatyczka . www.filmpolski.pl. [dostęp 2011-05-25].
↑ Laureaci 2020 | Telekamery 2023 [online], telekamery.pl [dostęp 2024-04-23] (pol. ) .
↑ Kinga Preis ulubioną aktorką Polaków. Kim jest laureatka Telekamery 2020? [online], plejada.pl [dostęp 2020-02-03] (pol. ) .
↑ O Kindze Preis . Ciekawostki online. [dostęp 2021-08-21].
↑ Sławomir Pietras: Z głębi teatralnego klanu . E-teatr, 2015-03-24. [dostęp 2021-08-25].
↑ Paweł Gzyl: Kinga Preis nie wygląda jak miss i wcale tego nie żałuje . Gazeta Krakowska, 2016-11-12. [dostęp 2021-08-25].
↑ Tygodnik „Życie na Gorąco ” nr 19, 12 maja 2016, s. 16–17.
↑ Swojego Oscara już mam . styl.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-14)]. , Pani nr 04/2012, s. 39–45, www.styl.pl.
↑ Gwiazdy i celebryci [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] (pol. ) .
↑ M.P. z 2011 r. nr 2, poz. 18 „za zasługi dla kultury polskiej, za osiągnięcia w pracy artystycznej”.
↑ M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 109 „za zasługi w pracy artystycznej”.
↑ a b Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], gov.pl [dostęp 2024-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2024-01-18] (pol. ) .
↑ Kinga Preis , [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2020-04-05] .
↑ Układ serial AXN Polsat premiera Igor Brejdygant premiera serial Rysy [online], wirtualnemedia.pl [dostęp 2020-12-29] (pol. ) .
↑ Nick Cave I Przyjaciele: W Moich Ramionach . allmusic.com. [dostęp 2012-08-22]. (ang. ) .
↑ Kinga Preis & Mariusz Drężek – Ballady Morderców . discogs.com. [dostęp 2012-08-22]. (ang. ) .
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029
1974–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
2021–2030
Identyfikatory zewnętrzne: