wieś | |
![]() Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Lubecku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Wysokość |
295 m n.p.m. |
Liczba ludności (2022) |
785[2] |
Strefa numeracyjna |
34 |
Kod pocztowy |
42-700[3] |
Tablice rejestracyjne |
SLU |
SIMC |
0134717 |
Położenie na mapie gminy Kochanowice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu lublinieckiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Lubecko (niem. Lubetzko[4]) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie lublinieckim, w gminie Kochanowice.
Miejscowość leży 6 km na zachód od Kochanowic, obok drogi Lubliniec - Poznań.
W 1910 w miejscowości mieszkało 691 mieszkańców, z których 635 deklarowało jako ojczysty język polski, 10 język polski i niemiecki, a 46 język niemiecki. W wyborach komunalnych, jakie odbyły się w listopadzie 1919, na listę polską padły 162 głosy na ogólną sumę 258, co dało jej 6 na 9 mandatów. W ramach plebiscytu na Górnym Śląsku w 1921 roku 210 głosów w Lubecku opowiedziało się za pozostaniem w Niemczech, a 219 za przyłączeniem do Polski[5]. Od 1919 w miejscowości istniało Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka[6].
W Lubecku działała Franciszka Ciemienga (ur. 29 stycznia 1867, zm. 2 kwietnia 1935), znana jako "Francka" – mieszkanka pobliskiego przysiółka Kanus, uważana za jasnowidzkę. Jej grób znajduje się przy ścianie tutejszego kościoła, a miejscowa społeczność nadal czci ją jako "świętą". Co roku 2 sierpnia odbywają się procesje z jej domu do kościoła. Trwają starania o jej beatyfikację.
W XIV-wiecznym kościele pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Lubecku w 2010 odkryto gotyckie freski z początku XV wieku, które pokrywają około 200 m kw. sklepienia i ścian prezbiterium. Po trzyletniej renowacji malowidła odsłonięto i zakonserwowano.
W okresie międzywojennym w miejscowości stacjonował komisariat Straży Granicznej i placówka II linii SG „Lubecko”[7].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lubecko, po jej zniesieniu w gromadzie Kochcice.