Powiat lubliniecki
powiat
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

TERC

2407

Siedziba

Lubliniec

Starosta

Joachim Smyła

Powierzchnia

822,25 km²

Populacja (31.12.2019)
• liczba ludności


76 451[1]

• gęstość

93 os./km²

Urbanizacja

37,3%

Tablice rejestracyjne

SLU

Adres urzędu:
ul. Paderewskiego 7
42-700 Lubliniec
Szczegółowy podział administracyjny
Plan powiatu lublinieckiego
Liczba gmin miejskich

1

Liczba gmin miejsko-wiejskich

1

Liczba gmin wiejskich

6

Położenie na mapie województwa
Położenie na mapie województwa
Strona internetowa

Powiat lubliniecki – powiat w Polsce w województwie śląskim, utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Lubliniec.

W skład powiatu wchodzą[potrzebny przypis]:

Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 76 451 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 76 326 osób[3].

Demografia

Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2012):

  Ogółem Kobiety Mężczyźni
  osób % osób % osób %
Ogółem 77 347 100 39 242 50,73 38 105 49,27
Miasto 28 851 37,30 14 687 18,99 14 164 18,31
Wieś 48 496 62,70 24 555 31,75 23 941 30,95

Ludność w latach

Liczba mieszkańców w latach

Związki wyznaniowe[potrzebny przypis]

Rada Powiatu

Ugrupowanie 2002-2006[5] 2006-2010[6] 2010-2014[7] 2014-2018[8] 2018-2023[9]
Sojusz Lewicy Demokratycznej 1 (SLD-UP) - - -
Prawo i Sprawiedliwość 5
Forum Prawicy Ziemi Lublinieckiej 3 3 2 2
Samorząd Lubliniecki 4 3 1 -
Porozumienie Samorządowe Ziemi Lublinieckiej 9 8 10 - 6
Samoobrona 2 2 - -
Wspólnota Ziemi Lublinieckiej - 2 6 4 6
Inicjatywa Samorządowa - 1 - -
Forum Samorządowe Ziemi Lublinieckiej - - - -
Porozumienie Ziemi Lublinieckiej - - - 13
Komitet Wyborczy Wyborców Ziemi Lublinieckiej 2

Położenie geograficzne

Powiat lubliniecki położony jest w dorzeczach górnej Liswarty i górnej Małej Panwi. Jego terytorium znajduje się na pograniczu Niziny Śląskiej i Wyżyny Śląskiej. W północno-wschodniej części powiatu znajduje się też większa część Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”.

W przeszłości do powiatu lublinieckiego należały także gminy Dobrodzień i Kalety[10].

Historia powiatu

Historycznie większość powiatu stanowi część Górnego Śląska, oprócz terenu miejscowości Łebki, Pietrzaki oraz części miejscowości Herby (dawniej Herby Polskie)[11][12]. Przez długi czas Ziemia lubliniecka stanowiła rejon kulturowy Górnego Śląska, graniczący od północy z Małopolską. Granica między Śląskiem a Małopolską, ustanowiona na przełomie XIV i XV wieku, przebiega w kierunku północnym od miejscowości Boronów i wschodnim od miasta Woźniki. Miała ona wpływ na wzmocnienie autonomii ziemi lublinieckiej jako obszaru odrębnego kulturowo. W XVIII była to też granica Prus z Rzecząpospolitą, a później Prus i Niemiec z Rosją i Królestwem Polskim.

Zaczątkiem powiatu był tzw. districtus Lublinensis, który to wzmiankowany był już w XIV wieku. Do końca XX wieku w granicach powiatu znajdowały się też miasta i gminy Kalety i Dobrodzień, które zostały odłączone od powiatu lublinieckiego 1 stycznia 1999 r.

Kultura i turystyka

Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” w 2006 roku
Budynek dawnej szkoły w Lubszy, w której nauczał Józef Lompa
 Osobny artykuł: Zabytki powiatu lublinieckiego.

Na obszarze powiatu znajduje się kilkanaście dworków, pałaców i zespołów zamkowo-pałacowych: w Dralinach, Kochanowicach, Kochcicach, Koszęcinie, Lublińcu, Łagiewnikach Wielkich, Panoszowie, Sierakowie Śląskim, Wędzinie i Wierzbiu.

Na trasie Szlaku architektury drewnianej znajdują się następujące obiekty:

W zespole zamkowym w Koszęcinie swoją siedzibę ma Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”. W miejscowości Cieszowa, oprócz zabytkowego kościoła, znajduje się też kirkut z XVIII wieku.

Poza szlakiem architektury drewnianej, na terenie powiatu znajdują się także:

Prasa[potrzebny przypis]

Na terenie powiatu lublinieckiego ukazuje się Echo powiatu – bezpłatny informator powiatu lublinieckiegomiesięcznik informacyjno-publicystyczny, poświęcony zagadnieniom lokalnym.

Gospodarka[potrzebny przypis]

Ta sekcja od 2011-01 wymaga określenia jasnych kryteriów wyboru.Kryteria powinny być poparte źródłami, nie mogą naruszać zasady neutralnego punktu widzenia, należy też unikać pustosłowia. Zapoznaj się również z zasadami tworzenia list. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon ((Dopracować)) z tej sekcji.

Powiat lubliniecki oparty jest głównie o rolnictwo, jednakże na jego terenie znajduje się także kilka większych zakładów przemysłowych:

Sąsiednie powiaty

Zobacz też

Przypisy

  1. Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-05-20].
  2. l, Ludność. Stan i struktura ludności oraz ruch naturalny w przekroju terytorialnym (stan w dniu 31.12.2019), 31 grudnia 2019.
  3. GUS, TABL. II. LUDNOŚĆ, RUCH NATURALNY ORAZ MIGRACJE LUDNOŚCI WEDŁUG POWIATÓW W PIERWSZYM PÓŁROCZU 2020 R., 30 czerwca 2020.
  4. Powiat lubliniecki w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-21] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  5. Państwowa Komisja Wyborcza: Wybory samorządowe, wybory2002.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  6. Geografia wyborcza - Wybory samorządowe - Państwowa Komisja Wyborcza, wybory2006.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  7. Dituel Sp., Wybory Samorządowe 2010 - Geografia wyborcza - Województwo śląskie - Powiat lubliniecki, wybory2010.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  8. PKW | Samorząd 2014, samorzad2014.pkw.gov.pl [dostęp 2017-06-15].
  9. Wybory samorządowe. W, Wyborcza.pl, czestochowa.wyborcza.pl, 23 października 2018 [dostęp 2018-10-24].
  10. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2014-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-06)].
  11. https://web.archive.org/web/20171201033607/http://www.haus.pl/images/mapa.jpg
  12. Józef Andrzej Bossowski, Zdzisław Urbański, Historia kolei Herby-Częstochowa, Częstochowa: „Cmyk-Art”, 2002, ISBN 83-917138-5-7, OCLC 749663078.
  13. II. Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 1 grudnia 1923 do 1 stycznia 1924 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1, s. 23, 1 marca 1924. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. 

Linki zewnętrzne