powiat | |||||||||
![]() | |||||||||
| |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
TERC |
2407 | ||||||||
Siedziba | |||||||||
Starosta |
Joachim Smyła | ||||||||
Powierzchnia |
822,25 km² | ||||||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności |
| ||||||||
• gęstość |
93 os./km² | ||||||||
Urbanizacja |
37,3% | ||||||||
Tablice rejestracyjne |
SLU | ||||||||
Adres urzędu: ul. Paderewskiego 742-700 Lubliniec | |||||||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie województwa![]() | |||||||||
Strona internetowa |
Powiat lubliniecki – powiat w Polsce w województwie śląskim, utworzony w 1999 roku w ramach reformy administracyjnej. Jego siedzibą jest miasto Lubliniec.
W skład powiatu wchodzą[potrzebny przypis]:
Według danych z 31 grudnia 2019 roku[2] powiat zamieszkiwało 76 451 osób. Natomiast według danych z 30 czerwca 2020 roku powiat zamieszkiwało 76 326 osób[3].
Liczba ludności (dane z 31 grudnia 2012):
Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
osób | % | osób | % | osób | % | |
Ogółem | 77 347 | 100 | 39 242 | 50,73 | 38 105 | 49,27 |
Miasto | 28 851 | 37,30 | 14 687 | 18,99 | 14 164 | 18,31 |
Wieś | 48 496 | 62,70 | 24 555 | 31,75 | 23 941 | 30,95 |
Ugrupowanie | 2002-2006[5] | 2006-2010[6] | 2010-2014[7] | 2014-2018[8] | 2018-2023[9] |
---|---|---|---|---|---|
Sojusz Lewicy Demokratycznej | 1 (SLD-UP) | - | - | - | |
Prawo i Sprawiedliwość | 5 | ||||
Forum Prawicy Ziemi Lublinieckiej | 3 | 3 | 2 | 2 | |
Samorząd Lubliniecki | 4 | 3 | 1 | - | |
Porozumienie Samorządowe Ziemi Lublinieckiej | 9 | 8 | 10 | - | 6 |
Samoobrona | 2 | 2 | - | - | |
Wspólnota Ziemi Lublinieckiej | - | 2 | 6 | 4 | 6 |
Inicjatywa Samorządowa | - | 1 | - | - | |
Forum Samorządowe Ziemi Lublinieckiej | - | - | - | - | |
Porozumienie Ziemi Lublinieckiej | - | - | - | 13 | |
Komitet Wyborczy Wyborców Ziemi Lublinieckiej | 2 |
Powiat lubliniecki położony jest w dorzeczach górnej Liswarty i górnej Małej Panwi. Jego terytorium znajduje się na pograniczu Niziny Śląskiej i Wyżyny Śląskiej. W północno-wschodniej części powiatu znajduje się też większa część Parku Krajobrazowego „Lasy nad Górną Liswartą”.
W przeszłości do powiatu lublinieckiego należały także gminy Dobrodzień i Kalety[10].
Historycznie większość powiatu stanowi część Górnego Śląska, oprócz terenu miejscowości Łebki, Pietrzaki oraz części miejscowości Herby (dawniej Herby Polskie)[11][12]. Przez długi czas Ziemia lubliniecka stanowiła rejon kulturowy Górnego Śląska, graniczący od północy z Małopolską. Granica między Śląskiem a Małopolską, ustanowiona na przełomie XIV i XV wieku, przebiega w kierunku północnym od miejscowości Boronów i wschodnim od miasta Woźniki. Miała ona wpływ na wzmocnienie autonomii ziemi lublinieckiej jako obszaru odrębnego kulturowo. W XVIII była to też granica Prus z Rzecząpospolitą, a później Prus i Niemiec z Rosją i Królestwem Polskim.
Zaczątkiem powiatu był tzw. districtus Lublinensis, który to wzmiankowany był już w XIV wieku. Do końca XX wieku w granicach powiatu znajdowały się też miasta i gminy Kalety i Dobrodzień, które zostały odłączone od powiatu lublinieckiego 1 stycznia 1999 r.
Na obszarze powiatu znajduje się kilkanaście dworków, pałaców i zespołów zamkowo-pałacowych: w Dralinach, Kochanowicach, Kochcicach, Koszęcinie, Lublińcu, Łagiewnikach Wielkich, Panoszowie, Sierakowie Śląskim, Wędzinie i Wierzbiu.
Na trasie Szlaku architektury drewnianej znajdują się następujące obiekty:
W zespole zamkowym w Koszęcinie swoją siedzibę ma Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk”. W miejscowości Cieszowa, oprócz zabytkowego kościoła, znajduje się też kirkut z XVIII wieku.
Poza szlakiem architektury drewnianej, na terenie powiatu znajdują się także:
Na terenie powiatu lublinieckiego ukazuje się Echo powiatu – bezpłatny informator powiatu lublinieckiego – miesięcznik informacyjno-publicystyczny, poświęcony zagadnieniom lokalnym.
Powiat lubliniecki oparty jest głównie o rolnictwo, jednakże na jego terenie znajduje się także kilka większych zakładów przemysłowych: