 generał wojsk pancernych
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 grudnia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 października 1959 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1945 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca: |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Nikolaus von Vormann (ur. 24 grudnia 1895 w Nowym Mieście Lubawskim, zm. 26 października 1959 w Berchtesgaden) – niemiecki dowódca wojskowy z czasów II wojny światowej w stopniu generała wojsk pancernych.
Szybką karierę wojskową rozpoczął na dobre na rok przed wybuchem II wojny światowej (służba w 10 Armii od 1 czerwca 1938 roku), Adolf Hitler zaczął forsować go na coraz wyższe stanowiska po sprawdzeniu się von Vormanna jako oficera łącznikowego w Sztabie Generalnym Führera w początkach wojny. Później von Vormann był szefem sztabu III i XXVIII Korpusu Armijnego. Później został dowódcą 23 Dywizji Pancernej, a w początkach 1944 roku awansował na dowódcę 47 Korpusu Pancernego. Odznaczył się jako dowódca wyprowadzając z okrążenia pod Korsuniem część jednostek niemieckich[1].
W czasie tłumienia powstania warszawskiego dowodził (od 28 czerwca) 9 Armią (albo raczej jej szczątkami, na które składały się osłabione 17. i 73. dywizje piechoty, nowo sformowane 1131. i 1132 brygady grenadierów oraz jednostkami szczątkowymi, rozbitymi podczas odwrotu)[2].
W czasie pierwszych dni walk domagał się szybkiego zdobycia warszawskiej Starówki. Wprowadzono wówczas sporo nowych broni używanych dotychczas w niewielkim stopniu. Stolicę Polski niszczyły miniaturowe czołgi-pułapki oraz gigantyczne moździerze kalibru 380 i 600 milimetrów. Sprzeciwił się także wyczynom Brygady Szturmowej SS "RONA" gen. Kamińskiego: "Dowódca armii czuje się zobowiązany, aby do wyznaczonego przez SS-Reichsfuhrera do kierowania akcją warszawską SS-Obergruppenfuhrera von dem Bacha skierować prośbę o zdyscyplinowanie Kamińskiego, aby podczas działań wojennych grupy Kamiński, której metody walki są dość dobrze znane, w przyszłości nie dochodziło do ataków na obywateli III Rzeszy"[3]
Na skutek oddania Pragi von Vormanna odwołano 21 września z Warszawy i skierowano do obrony południowo-wschodnich regionów Rzeszy, gdzie dostał się do alianckiej niewoli. Von dem Bach wystawił mu − jako dowódcy armii − wyjątkowo negatywną opinię[1].
Napisane przez niego książki dają obraz początków II wojny światowej oraz motywów jakimi kierował się Hitler wywołując wojnę:
.svg){kind=small}
