Data powstania |
III wiek |
---|---|
Rodzaj |
Kodeks papirusowy |
Numer |
|
Zawartość | |
Język |
grecki |
Rozmiary |
11,5 × 4,5 |
Typ tekstu |
tekst aleksandryjski |
Kategoria |
I |
Miejsce przechowywania |
Princeton University Library |
Papirus 20 (według numeracji Gregory-Aland), α 1019 (von Soden)[1], oznaczany symbolem – wczesny grecki rękopis Nowego Testamentu pisany na papirusie, w formie kodeksu. Paleograficznie datowany jest na III wiek. Zawiera fragmenty Listu Jakuba[2].
Zachowała się tylko jedna karta kodeksu z tekstem Listu Jakuba 2,19-3,9[2]. Charakter pisma podobny do .
Nomina sacra pisane są skrótami, z wyjątkiem πατηρ/pater/ojciec oraz ανθρωπος/anthropos/człowiek, które oddawane są w pełnymi formami[3].
Tekst grecki reprezentuje aleksandryjski typ tekstu, Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii I[2]. Tekst wykazuje wielką zgodność z Kodeksem Synajskim oraz Watykańskim[4], ale nie z kodeksem Efrema, Regius oraz innymi późnymi aleksandryjskimi rękopisami[3].
Schofield zauważył dwie niezgodności z Kodeksem Synajskim i Watykańskim (2,23; 3,7)[5].
Rękopis odkryty został przez Grenfella i Hunta, którzy opublikowali jego tekst w 1912 roku[6]. Na liście papirusów znalezionych w Oxyrhynchus znajduje się na pozycji 1071. Ernst von Dobschütz umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 20[7].
Rękopis przechowywany jest w bibliotece Princeton University (AM 4117) w Princeton[2][8].