Papirus 51
P. Oxyrhynchus 2157
Dz 8,26-32
Data powstania	IV/V wiek
Rodzaj	Kodeks papirusowy
Numer	${\displaystyle {\mathfrak {P))^{51))$
Zawartość	List do Galacjan 1 †
Język	grecki
Rozmiary	13,8 × 17,7 cm
Typ tekstu	tekst aleksandryjski
Kategoria	II
Miejsce przechowywania	Ashmolean Museum

Papirus 51 (według numeracji Gregory-Aland), oznaczany symbolem ${\displaystyle {\mathfrak {P))^{51))$ – grecki rękopis Nowego Testamentu, spisany w formie kodeksu na papirusie. Paleograficznie datowany jest na IV lub V wiek. Zawiera fragmenty Listu do Galacjan.

Opis

Zachowały się fragmenty kodeksu z tekstem Listu do Galacjan 1,2-10.13.16-20^[1].

Nomina sacra pisane są skrótami.

Nie jest wliczany do wczesnych rękopisów Nowego Testamentu^[2].

Tekst

Tekst rękopisu reprezentuje aleksandryjską tradycję tekstualną. Kurt Aland zaklasyfikował go do kategorii II^[1].

Historia

Jest jednym z rękopisów odkrytych w Oksyrynchos^[3]. INTF datuje go na IV lub V wiek^[1].

Tekst rękopisu opublikowany został w 1941 roku, przez Edgara Lobel, C. H. Robertsa i E. P. Wegenera^[3]. Kurt Aland umieścił go na liście rękopisów Nowego Testamentu, w grupie papirusów, dając mu numer 51^[4].

Rękopis datowany jest przez INTF na ok. 400 rok^[1].

Obecnie przechowywany jest w Ashmolean Museum (P. Oxy 2157) w Oksfordzie^[1].