powiat | |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||
Siedziba | |||||
Powierzchnia |
1276 km² | ||||
Populacja (1931) • liczba ludności |
| ||||
• gęstość |
112 os./km² | ||||
Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| |||||
Położenie na mapie województwa |
Powiat lwowski – powiat województwa lwowskiego II Rzeczypospolitej. Jego siedzibą było miasto Lwów. 1 sierpnia 1934 r. dokonano nowego podziału powiatu na gminy wiejskie[1].
W nawiasie procent mieszkających Polaków[18].
Decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych zostały zmienione nazwy miejscowości z niemieckich na polskie od 11 marca 1939[21]:
Demografia powiatu lwowskiego (bez miasta Lwowa) na podstawie spisów z 1880, 1921 i 1931 roku[18]. | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Rok | 1880 spis |
1921 spis |
1931 spis | |||||||
Populacja | 98 091 | ? | 142 881 | |||||||
Polacy % | 42,93% | 55,7% | 56,5% | |||||||
Polacy w tys. | 42 116 | ? | 80 712 |
Tylko podczas jednej z masowych akcji wysiedleńczych (przypadającej na lata 1944-1946) ludności polskiej ze wschodnich powojennych terenów Ukraińskiej SRR (przed wojną należących do Państwa Polskiego) z terenu powiatu lwowskiego wygnano około 200 tysięcy Polaków, w tym prawie 105 tysięcy z samego miasta Lwowa[22].