Psalm 24 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Psalm jest zaliczany do dzieł Dawidowych[1]. W numeracji Septuaginty psalm ten nosi numer 23.
Utwór ukazuje Boga jako stwórcę całego świata. Według psalmu możliwość spotkania z Bogiem mają tylko ci, którzy spełnią pewne szczególne warunki: nie kłamią, posiadają czyste serce, nie skalali swoich rąk, nie przysięgają podstępnie[2]. Ostatnia część psalmu (werset 7-10) ukazuje wejście JHWH do świątyni lub zdobytej wrogiej twierdzy[2]. Imię Boże jest tutaj ukazane w sposób emfatyczny. Wyjątkowy jest werset 6, w którym paralelnie zlewa się tożsamość tych, co szukają JHWH, z tymi, co szukają oblicza Boga Jakubowego. Wiersz ten jest nawiązaniem do pielgrzymki na Syjon[3]. Ostatni wers kończy się słowem sela, którego znaczenie nie jest nam do końca znane[4].